Birgit przyzwyczajona w laboratorium do biurokracji, cierpliwie obserwowała żmudną grzebaninę w kartotekach.
Świetnie, jeden się znalazł. Zaniepokojenie odbiło się na twarzy inżynier dopiero przy nazwisku Niemca.

- Hier?* - powtórzyła z ledwo wyczuwalną irytacją. - A quelle heure l'ont-ils emmené? Dans quel état de santé ?**

Do swoich towarzyszy zwróciła się po angielsku:

– Pani porucznik, do jednego pacjenta nie musimy chyba iść całą trójką. Może od razu sprawdzić, czy nie zdążyli odesłać Fabera dalej?

Cholerne spóźnienie! Na odprawie w Londynie przedstawiano spadochroniarza jako potencjalny problem, elitarnego żołnierza, który najpewniej będzie stawiał opór lub próbował uciec. Oby nie zyskał właśnie tej okazji.