Cytat:
Napisał Ribaldo  W głowie majaczy mi już obraz zwariowanej dwudziestokilkuletniej hipiski w kwiecistych dzwonach, aparatem przewieszonym przez ramię i skórzanym notesem w dłoni, która biega po ulicach za każdym gorącym tematem. |
No ja mam nieco odmienną wizję. A mianowicie młodej, ambitnej i irytująco wścibskiej karierowiczki, absolwentki Uni. Harvarda pochodzącej z dobrego, republikańskiego domu (prawnicy, przedsiębiorcy coś w tym stylu). Jako dziennikarka śledcza pisałaby do kolumny kryminalnej w jakimś poczytnym, nieco sensacyjnym czasopiśmie będącym czymś w stylu połączonego Super Expressu i Rzeczpospolitej. Też biegałaby za każdym gorącym tematem, często dręcząc świadków i policjantów oraz nawiązując kontakty z półświatkiem (bez- lub pośrednio). Czasami też działając na granicy prawa, albo trochę poza nim (włamywanie się gdzieś np.). Przez co ogólnie miałaby kiepską reputację wśród glin. Bardziej widzę ją jako starającą się dobrze wyglądać okularnicę w modnym, nieco oficjalnym ubraniu (mniej więcej
tak, albo
tak, lub
tak) z lekko wygiętymi mankietami koszuli i z trochę na szybko ułożoną fryzurą. Zawsze z długopisem za uchem, notesem i aparatem. Może być samotna, albo w rozpadającym się związku.
Cytat:
Napisał Ribaldo Mam też kolejny luźny pomysł. Co powiesz, aby taka postać wrzucała krótkie artykuliki, które będą dodatkowym smaczkiem w sesji? |
No to brzmi b. fajnie. Zwłaszcza że mam doświadczenie w pisaniu takich rzeczy. Oczywiście pewnie będą bywały miejscami nieco ubarwione :P Szczególnie jakby nie miała dość materiału
Cytat:
Napisał Ribaldo Ogólnie koncept dziennikarki mi się podoba i bez trudu z takiej postaci da radę zrobić ważną postać drugoplanową.
Dziennikarka może albo współpracować z detektywami, albo wręcz przeciwnie być cierniem, który będzie ich drażnił i utrudniał życie na każdym kroku. |
Why not both? Głównie może wkurzać, czasami pomagać (dając wskazówki, czy b. bezpośrednio wspierając, chociażby za obietnicę wywiadu, czy dodatkowych informacji). Niekiedy całkiem współpracować, innym razem mniej lub b. umyślnie torpedować śledztwo (ujawniając coś, co policja do zakończenia śledztwa chce zachować w tajemnicy itd.), raz wyciągać z tarapatów, innym razem być wyciągana z tarapatów. Tu zataić dla własnej korzyści istnienie jakiegoś dowodu/tropu, tam dać namiar na swojego informatora albo dostęp do informacji z archiwum pisma itd. Myślę, że taka niejednoznaczna relacja z kompromisami i napięciem między obiema stronami może być ciekawsza.