Gdy Bardin stwierdził, że negocjacje się kończą i jego towarzysze zbierają się, włączył się do rozmowy.
- Panie Shtauffen, będę potrzebował jednego kuca na czas podróży. Po dostarczeniu waszej przesyłki na miejsce, dostaniecie go z powrotem. Trochę sprzętu chcę wziąć na przeprawę przez góry, tak na wszelki wypadek. Do jutra dacie radę go załatwić?


Potem chciał załatwić jeszcze dwie sprawy. Po pierwsze dowiedzieć się, jaka pogoda panuje na Szlaku Mroźnych Kłów. Nazwa sugerowała, że lepiej przygotować się na zimno. Dodatkowe koce, rakiety i raki. Kawał solidnej liny, czekan, haki do wbijania. Zapas paliwa do ognia. Mając kuca i trochę gotowizny, mógł się przygotować. No, dla kuca to dobrze by było trochę obroku na wszelki wypadek też wziąć. Mieszkańcy powinni wiedzieć, czy jest się czego obawiać. Czy też może takie przygotowania są zbędne.

No i znaleźć tego małego tileańczyka. Niech mu się rozpyta o tego Viggo, sługę księcia. Skoro miał im towarzyszyć, to lepiej wiedzieć, czego się spodziewać. A zresztą, jeżeli mały chce zarobić kolejną monetę, to niech się rozejrzy. Niby ludzi Henninga się tu nie spodziewają. Ale... może jednak są? Mały pewnie wie o takich, co to z księstw granicznych ściągnęli w okolicę.

A jak już sobie wszystko przygotuje, to posiedzi trochę z flisakami. Rzeka to nie morze, ale jednak przyjemnie było czasami z nimi posiedzieć, napić się i posłuchać niestworzonych historii. Bardzo ciekawe były zresztą te dotyczące Rzeki Pogłosów. Bardzo.