Nocny popas przy Leśnej Drodze

Słuchający tanów Kethrys po raz pierwszy od dawna poczuł przypływ nieudawanej dumy. Gdyby tylko ten parszywy grzyb Mrukh mógł teraz zobaczyć swego tak uporczywie poniewieranego pupila! Gdyby usłyszał jak szlachetnie urodzeni panowie bez zająknięcia aprobują plan, który chwilę wcześniej wyłożył im mieszaniec! Ta jedna ulotna chwila wystarczyła, aby Ogar chociaż na moment zapomniał o goryczy prześladowań, jakimi doświadczała go sekta z powodu pochodzenia ze strony matki. Tak, przyjdzie niebawem taki dzień, kiedy będący dotąd obiektem drwin olf powróci do kasztelu Ogarów i zaświeci temu kurwiemu synowi Mrukhowi żelazem w oczy! Jak pokaże wszystkim pieczęcie na listach polecających pióra samego czcigodnego tana Ingdanu!

Oj tak, skończy się niebawem rumakowanie tych parszywców ze starszyzny!

Ukontentowany jak nigdy dotąd, półork odwrócił głowę w stronę szlachetnego uruka i wstrzymał oddech czekając, aż najzacniejszy z ich grona zaaprobuje przedłożony jego uwadze plan.