Moi drodzy, ponieważ następnych kilka rund może naprawdę znacząco zaważyć na losie Waszych postaci, postanowiłem bardziej szczegółowo nakreślić opis sytuacji taktycznej.

Wnętrze rudery składa się z dwóch części. We frontalnej macie mnóstwo gratów, ramę ze zwłokami miejscowych i dwa trupy zbirów. Do środka prowadzi wąskie wejście frontowe. Jesteście od niego zbyt oddaleni, aby z bieżącej pozycji dostrzec napastników, więc macie następujące opcje: przesunąć się do wejścia kosztem 3 PA, aby zdybać któregoś z tamtych na odkrytej przestrzeni przed ruderą ALBO zaczekać na obecnej pozycji aż tamci zaczną wchodzić do środka (jeśli spożytkujcie czas na celowanie w otwór wejścia, dam Wam premię sytuacyjną +4 do pierwszego strzału) ALBO cofnąć się za 2 PA za ścianki dzielące przednią i tylną część rudery, aby zyskać dzięki nim częściową osłonę i próbować się ostrzeliwać stamtąd.

Pamiętajcie, że strzelając z progu macie dużą szansę na przydybanie wroga na odkrytej przestrzeni. Jeśli najeźdźcy dotrą do frontalnej ściany budynku, strzelając do środka zza futryn zapewnią sobie częściową osłonę.

Dodatkowo pozostaje opcja wyślizgnięcia się przez kogoś tylnym wejściem na zewnątrz, aby spróbować ataku z flanki albo akcji dywersyjnej (co oczywiście oznacza, że to samo mogą zrobić napastnicy, a ekipa w ruderze na razie ich nie widzi, słyszy tylko dobiegające z zewnątrz głosy, które po okrzyku Altego umilkną całkowicie).

Wiem też, że te metalowe hełmy cuchną, kleją się od krwi i zapewne są ostoją pasożytów, ale zapewnią jakiemuś desperatowi 1 PP na głowie.

Dajcie znać, na co się decydujecie (Cichy się do Was dopasuje).