Bladin wzruszył ramionami, patrząc na elfa.
- Dokładnie o to samo pytałem - odezwał się. - O naszyjnik się znaczy. Też go na oczy nigdy nie widziałem. A opis... naszyjnik jaki jest każdy widzi - uśmiechnął się nieznacznie. - Zresztą... nie udało nam się znaleźć Katriny, a przecież powinno być łatwiejsze, niż znalezienie naszyjnika. Ale niemniej ciekawy jestem, czy jest jakiś wizerunek?

* * *

Gladenson czekał, co kapłan odpowie na pytanie Konrada. Czy ktoś znał tę drugą wersję?

Z dwojga złego - i zdecydowanie chciał o tym powiedzieć towarzyszom - wolał już ruszać na koniec imperium w góry, szukać wyjścia z tej matni, niż siedzieć i czekać bezczynnie, co zrobi z nimi los. Co prawda nie wiedział, gdzie leżał ten Karak, ale jak gadają, koniec języka, za przewodnika nie?

Liczył na to, że kapłan powie im coś więcej, ale jeżeli nie? Wojownik zrobił przegląd opcji w głowie. Na początek odwiedzi Grunnera. Kto, jeżeli nie krasnoludy będzie posiadał wiedzę o zaginionym karaku? A jeżeli - co mało prawdopodobne - tam nie uzyska informacji... Znowu odwiedzi antykwariusza. A potem tego człowieka, od handlu informacjami, jak mu tam było?

Gorzej, że i Albertus mógł jedynie nimi manipulować. Aby ich wywabić z miasta. Albo rozegrać swoją własną grę. Nikomu już nie można było ufać. Ale z trojga złego (Celestiuma, Weinerschlosse i Albertusa) wolał postawić na tego ostatniego.

Jeżeli natomiast w Altdorfie nie uda się ustalić położenia Karak Moran, to po prostu mogą się udać do Karak Norn i tam prowadzić poszukiwania.

Jak tam się dostać? Może Albertus im w tym pomoże. A może trzeba będzie znowu poszukać kapitana Ruuda. Co prawda to nie w stronę Nuln, ale... pewnie do Nuln teraz nie pływa się zbyt dużo, to i jemu może się opłacać zmienić trasę?