- Naszyjnik cały czas wygląda tak samo jak na rysunku. O ile zleceniodawcy kradzieży go nie przetopili - mruknął zgryźliwym tonem Peter. Ostatnio był coraz bardziej zmęczony i zły. Właśnie przez takie tajemnice jak u Celestiuma, walkę o wpływy wśród doradców Cesarza i walkę o władzę w Kościele sytuacja w Imperium wyglądała jak wyglądała. Chaos nic nie musiał robić, z doprowadzeniem do zagłady ludzkość poradzi sobie doskonale sama. No, ale nie była to wina krasnoluda...
- Nie wiem nawet czy przypadkiem jednej kopii nie masz gdzieś w swoich rzeczach, Bladinie. Marvalu, szukamy tego naszyjnika od tygodni. Konkrety są takie, że znaleźliśmy złodziejkę, ale nam uciekła i rozpłynęła się w powietrzu, przypadkiem wytłukliśmy kultystów, trudno powiedzieć czyich, za to dwukrotnie... nie żeby nam to cokolwiek dało. I do odzyskania naszyjnika nie zbliżyliśmy się o krok. Wręcz przeciwnie. Sądząc po tym co nam mówiono, równie dobrze może być niewartym uwagi kawałkiem złomu, omyłkowo jedynie uważanym za relikwię.

Spojrzał na Albertusa.
- Karan Moran. Przynieść proroctwo. I młot, jeśli się da - uśmiechnął się - Mamy mapę albo choć przybliżoną lokalizację twierdzy? Albo, nie wiem, jakąś księgę opisującą co było w tamtej przepowiedni? Sporo pism z dawnych czasów przetrwało w komentarzach. Albo choć wygląd? Zakładając, że uda nam się, po pierwsze, znaleźć Karak Moran, po drugie, wejść do niego i po trzecie, znaleźć bibliotekę czy skarbiec... na unikanie zielonoskórych już osobnego punktu dawał nie będę... to skąd będziemy wiedzieć która z ksiąg zawiera proroctwo? Nie jestem może jedynym, który w tej grupie umie czytać, ale nawet gdybyśmy wszyscy potrafili, przejrzenie całej biblioteki może nam zająć tygodnie - zatrzymał się na chwilę - Przepraszam Ojcze za moje zachowanie, ostatnio mam wrażenie, że kręcę się w kółko. I nie czuję jakoś szczególnie miłości Sigmara.