Rot

Zapadła cisza i Spoon zorientował się, że jeśli mają pokazać coś spektakularnego i szybkiego to w zasadzie zostaje tylko on.

Zastanowił się chwilę czy nie wcielać swojego szalonego planu o którym rozmawiał z Tonym w życie, ale przecież prowadzili… W końcu zdecydował, że ucieczka w tej chwili bardziej im przeszkodzi niż pomoże.

Zajął ciało Valeriusa i poczuł głód… Naprawdę dotkliwy głód. Nie było to przyjemne, ale odkąd obudził się po letargu jakoś zaczynał się do tego przystosowywać.

Był świadom tego że wszystkie wampiry na niego patrzą zdecydował się więc na krótki wstęp. Uśmiechnął się szeroko, ale ten uśmiech nie sięgnął jego oczu, które były zimne, skupione.

-Można krew spożytkować na wiele sposobów. Na wróżenie z fusów, na zwisanie z sufitu czy zabawę z cieniem. – powiedział po kolei skacząc spojrzeniem po każdym wampirze o którym wspomniał. Kiedy zatrzymał wzrok na Cardozie to w jego oczach była tylko głęboka nienawiść.

- Ale… - zaczepny uśmiech nie schodził z ust Spoona.

-To wszystko to są tylko sztuczki kiedy ma się możliwość w pierwszym ruchu zniszczyć rywala. – powiedział i teraz skupił się na samej Annie. Rzeczywistość zawęziła się tylko do postaci księżnej.

Spoon w ciszy zbierał siłę. Jeśli miało to dobrze wypaść nie powinien zdradzać się ze zbyt szybkim, niepotrzebnym ruchem. Cierpliwość, musiał być cierpliwy…

W końcu… Poczuł to i był gotów. Ruszył. To było mniej niż mgnienie oka kiedy znalazł się dokładnie za plecami Anny. Idealnie zatrzymał swój ruch. Człowiek nie byłby wstanie wykonać takiego manewru ale Spoon był zwinny i zrobił to perfekcyjnie, żadnego zbędnego gestu.

-Bu… - szepnął księżnej do ucha niemal czule by zwrócić na siebie jej uwagę. I…

Teraz stanie w bezruchu okazało się najtrudniejsze w całej sztuczce… Głód nagle się zaostrzył a ona była taka ciepła, taka żywa… Jej zapach… Spoon szybko wycofał się z ciała Valeriusa, zanim zrobi coś czego nie powinien.