- Trzymacie się blisko siebie. Razem ze świtą baronessy i panem Joao - powiedział Cesar do dwójki swoich podopiecznych przyglądając im się wyjątkowo ponuro by wiedzieli, że Estalijczyk nie zapomni uchybień w wykonaniu tego polecenia - Żadnych. Własnych. Pomysłów. Zrozumiano?
Oboje pokiwali szybko głowami. Myrmidyjka wyglądała jakby chciała o coś jeszcze zapytać, ale Cesar poczęstował ją takim spojrzeniem, by upewnić się, że wybije sobie z głowy negocjacje.
- Trzymasz Jordis pieczę nad Javierem i świtą baronessy. To nie jedna Amazonka. Nie daj się zwieść żadnymi “to nic takiego”. Ktoś słabuje, sprawdzasz. Javier… nie wiem co knują elfy lorda Ektheliona, ale postaraj się byśmy byli jednymi z pierwszych, którzy się w tym zorientują. Gdyby wszystko poszło całkiem nie tak, idźcie z ludźmi Joao do rzeki. Trzymajcie się jej.

Podczas kolejnej już narady, Cesar nie wypowiadał się.

Za to trup zainteresował go. Zmarły szerpa był pierwszą po niefortunnym magu znaną ofiarą dżungli. Jego oblicze sprawiało wrażenie spokojnego, ale ciało było stężałe, jakby nie przez samo rigor mortis. Wyglądało to raczej jak kompletny paraliż, który przy pełnej świadomości ofiary uśmiercił ją poprzez zatrzymanie oddechu i pracy serca. Z użyciem szkła powiększającego medicus obejrzał ranę i zanotował sobie jej charakterystyczny kształt zdobiąc notatki szkicem. Uznał, że sprawcą musiał być insekt. A orientując się w niektórych zatruciach, Estalijczyk wykluczył krocionogi i błonkoskrzydłe i obstawiał pająka.

- Togo - Novareńczyk zwrócił się do konusa gdy grupa posłów kończyła szykowanie do wymarszu. Cesar zabrał ze sobą poza zapasowym odzieniem i bronią jeden zestaw odtrutek i 4 mikstury leczące, a także notatnik mistrza Bartolomeo, którego ten z chęcią użyczył Cesarowi by ten podzielił się z pozostałymi medykami spostrzeżeniami - Mówiłeś, że u was w osadzie Amazonki też mieszkają. Skąd się tam wzięły?