Obserwacja Marduka i jego lokum nie dała żadnych rezultatów. Nikt nie wchodził, ani nie wychodził, a przynajmniej Kallel nikogo nie zauważył. Siedział w bezruchu dopóki księżyc nie znalazł się wysoko na niebie oświetlając ulice wzdłuż domostw. Barbarzyńca zszedł z posterunku i obszedł domostwo wokoło, ale nie wyczuł by półork wyszedł. Wrócił do Cichego Kota szybkim, ale lekkim krokiem. W świetle księżyca opustoszałe miasteczko wyglądało urokliwie. Uśmiechnął się do rudego kota, który przebiegł wzdłuż ściany jednego z domostw. Ich spojrzenia spotkały się na moment, zanim rudy schował się za rogiem. Reszta drogi minęła spokojnie, jednak Kallel zatrzymał się przed wejściem. Jego wzrok spoczął na drzwiach od stodoły. Cofnął się i miękkim krokiem wszedł do środka. Konie nie reagowały na niego tak jak nie reagowały na większość kotów. Nieniepokojony obszedł dokładnie wozy w poszukiwaniu odpowiedniego zapachu. Na szczęście nic nie znalazł. Z odrobiną ulgi wrócił na górę i położył się spać.

* * *

Z ranka spotkali się z powrotem na izbie. Kallel podzielił się zdawkowo swoimi obserwacjami z poprzedniego dnia. Jeśli nie mieli innych pomysłów miał zamiar przycisnąć półroka, ale reszta miała więcej sukcesu dnia poprzedniego.
Barbarzyńca nie był tego dnia zbyt rozmowny. Czasem miał ochotę na plotkowanie i zabawy słowne, a czasami ścinał drogę prosto do celu.
Dzisiaj miał humor na to drugie.

- Tylko nie bierzcie owsianki. - rzucił do reszty gdy zeszła na śniadanie.
Prywatne śledztwo półelfa przyniosło efekty. Poznali imię tajemniczego kontrahenta Borta.
- Nie pogadasz, jak go nie spotkasz - odezwał się do Meliela.