Hagrin Maurer był już dość stary i zmęczony życiem. Zaczynał jako pomocnik murarski, by z czasem ukończyć staż czeladniczy i zacząć pracować na własny rachunek. Gdy dostał zlecenie, by pracować przy rządowych budynkach myślał, że chwycił
Sigmara za nogi. Takie zlecenie! A jak dobrze płacili... eh... splunął w kąt. Tyle, że pracował przy budowie pewnych pomieszczeń i pewnych korytarzy. Dobrze, że go nie zabito za to, że wiedział, gdzie one się znajdują. W zamian za to dostał na stałe posadę konserwatora. Gdy coś gdzieś trzeba było naprawić, albo przebudować... to właśnie on się tym zajmował. Eh... na początku go to cieszyło. Miał dużo pieniędzy, które wydawał na rozrywki. Dużo alkoholu, mocny tytoń a nawet inne specyfiki... Ale z czasem... z czasem poczuł się, jakby go kto trzymał w lochu. Nie mógł decydować sam o swoim życiu. Cały czas czuł, że ktoś go obserwuje, patrzy co robi i co mówi. Na szczęście nic co wypił, zapalił czy spożył nie sprawiało, że wiedza mu się ulewała. Dlatego dożył tak sędziwego wieku... Ale ten ciągły strach przed nożem w nocy, trucizną w butelce... wykańczało go to... i mimo, że sporo zarabiał, to nie miał nic... cały czas szukał nowych doznań, czegoś mocniejszego, nowszego i gdy tylko miał okazję, wydawał wszystko... Ech, pewnie wkrótce umrze i
Morr się nim zaopiekuje. Skończy się to wszystko...