- Niewiele prawda - odpowiedział kobiecie. - Przyjdzie mi tu wyszarpać sobie miejsce niczym wilkowi. Kłami i pazurami - albo niczym wampirowi pomyślał. Starał się panować nad swoją naturą podążać ścieżką światła. Czy jednak jego twórca nie wspominał mu, że to tylko kwestia czasu aż wyzbędzie się fałszywej moralności? Czasu, upadku i odrodzenia. Tak powiedział dokładnie. - Dziękuję zatem za szczerość. Dojdziecie do siebie spróbujemy się z bestią ponownie. Może uda się jeszcze kogoś zwerbować. - Von Mutig spodziewał się, że bez dodatkowego wsparcia wszyscy nie dożyją końca tej próby.

Gdy dojechali do pustej wioski Karl w pierwszym odruchu tylko przewrócił oczami. No tak jakżeby inaczej. Bez ochrony z zamkowych murów a wręcz przeciwnie z bestią pod nosem nie mieli szans żyć tu dłużej.

- Nikogo ani nic tu pewnie nie zastaniemy ale poświęćmy chwilę na zajrzenie do domostw. - nie chciał marnować tu więcej czasu niż pół godziny. Potem będą jechali do większej wioski. Tam zapewne czeka go kolejna niemiła niespodzianka. Ziemia bez gospodarza szybko popada w ruinę.