| Oto nadeszła długo wyczekiwana przez tłumne rzesze fanów, gapiów i postronnych obserwatorów, wiekopomna chwila. Wieczór wrześniowy, dwudziesty piąty raz słońce zaszło tego miesiąca i oby jutro wzeszło, mroki nocy rozpraszając. Zgodnie z tym, co się rzekło nabór do mo-czarowej sesji zostaje oficjalnie zakończony.
Wielce szanowna komisja, w składzie niejawnym, na tajnym posiedzeniu, okraszonym litrami zacnych koźlaków, potrerów i imperialnych pale ale'i, wydała wyrok wiążący i ostateczny. Odwołań, reklamacji, ani żadnego grymaszenia nie przyjmuje się w żadnej postaci.
Zgłoszeń napłynęło więcej niż mogłem się spodziewać. Każde jedno stało na wysokim poziomie i celnie i wyjątkowo swobodnie zostało wpasowane w klimat mojego urojonego uniwersum. Należy podkreślić, że nie było to zadanie łatwe, bo choć dołożyłem wszelkich starań, by mo-czarowy świat przedstawić, to z wielu obiektywnych przyczyn, mogłem to zrobić jedynie w ogólnym zarysie.
Tym bardziej wszystkim, którzy zdecydowali się poświęcić czas i siły twórcze na przygotowanie postaci, serdecznie dziękuję i gratuluje pomysłowości.
Co prawda zakładałem wstępnie, że górny limit graczy będzie wynosił cztery osoby, to biorąc pod uwagę niezwykle kunsztownie napisane postacie, zdecydowałem się zwiększyć go do pięciu, by tym sposobem zaprosić do gry wszystkie osoby, które nadesłały zgłoszenia.
Odrzucenie kogokolwiek byłoby niesprawiedliwe i zapewne ze szkodą dla samej sesji.
Zatem witam i zapraszam do wspólnego taplania się magicznych błockach, tych oto wielce czcigodnych bywalców tejże karczmy:
- Deszatie - który wcieli się w Aranaetha, tropiciela i guślarza z ludu Molsuli;
- Obca - która odegra Morrę, mykesa i zwiadowca, z ludu spadkobierców upadłego Imperium;
- GreK - który zaprezentuje się w roli Animura Trójokiego, stracharza i początkującego tenerbytę, wywodzącego się także z rasy panów;
- Caleb - w roli Aarona, wędrownego ribaldo, z tajemniczego ludu elbenów;
i last but not least
-obce - która stworzy kreację Rune Dwa Serca, także stracharza z ludu Molsuli;
W tak zacnym gronie przyjdzie się nam mierzyć z topielami, grzęzawiskami i bagnami, pełnymi tajemnic, dziwnych bytów i cudownych zjawisk.
Temat ten należy zatem skrupulatnie przenieść do archiwum, by za lat wiele, potomni mogli doń sięgnąć i wiedzę czerpać, kto w tym fascynującym projekcie wziął udział i jak batalia o miejsca wyglądała.
Post otwierający upubliczniony zostanie, jak wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, jutro, porą późno wieczorną.
__________________
I never sleep, cause sleep is the cousin of death |