- A jakie jest bezpieczniejsze miejsce niż posterunek policji w tej chwili. Błagam o wybaczenie, ale… ktoś właśnie wam podłożył ładunku wybuchowe… możliwe że był to ktoś stąd. Nie znam tego waszego agenta, ale nie byłby pierwszą osobą przekupioną przez Niemców, a właśnie zabiera wam człowieka, którego mieliście pilnować. - Noemie spoglądała cały czas na czarne auto. Miała nadzieję, że utknie na bramie na tyle długo na ile się tylko da. - Nie musi Pan słuchać moich rad, ale ja bym go zatrzymała. Profesor jest zbyt cenny by go stąd wywozić. Jeśli nie dostał takich rozkazów to chyba nie powinien tego robić.

Belgijka chwilę obserwowała policjanta.
- Albo proszę chociaż pójść tam z nami. Proszę mnie zrozumieć.. Jeśli mówimy prawdę, to właśnie uniemożliwia Pan wykonanie misji wagi państwowej. Po co ryzykować, skoro moglibyśmy poczekać na tym bezpiecznym posterunku z profesorem na potwierdzenie naszych danych?