KRZYK PUSTKI
(sesja instruktażowa dla nowych użytkowników LastInn)
Ciemność żarząca się dotąd miniaturowymi punktami czerwieni zaczęła niespodziewanie znikać, rozpraszana zimnym światłem włączanych sukcesywnie elektrycznych lamp. Ich jaskrawy blask oświetlił ukryte od wielu miesięcy w lodowatym mroku wnętrza kajut i korytarzy, klatek schodowych, śluz i perforowanych płyt pomostów łącznikowych. Przemierzający czerń kosmosu statek powracał do życia, zaczynał rozbrzmiewać stukotem, pomrukiem i zgrzytem maszynerii oraz elektroniki składającej się na skomplikowaną konstrukcję międzygwiezdnej jednostki.
Czerwone diody systemów utrzymujących należący do Kelland Mining gwiezdny kombajn w stanie uśpienia zmieniały swoją barwę na bursztynową, później zaś zieloną. Oprogramowanie Matki realizowało kolejne protokoły procesu wybudzania załogi uruchamiając system ogrzewania Almayera, pompując do jego wnętrza powietrze o podniesionej zawartości tlenu, przywracając do pełnej użyteczności kolejne układy systemu podtrzymywania życia.
W ciasnej przestrzeni sali hibernacyjnej pompy tlenowe zwiększyły częstotliwość cyklu, przezroczystymi rurkami układu dokarmiania popłynęła odżywcza ciecz wzbogacona o pobudzający ludzkie mózgi hormonalny koktajl. Tkwiące od miesięcy w niemal idealnym bezruchu ludzkie sylwetki zaczęły się niemrawo poruszać, wynurzać się z otchłani farmakologicznego hypersnu.
O wiele za wcześnie w stosunku do zaprogramowanego harmonogramu, chociaż nikt na pokładzie jednostki jeszcze tego nie wiedział. Sztuczna inteligencja odpowiedzialna za pieczę nad KM-164 stanęła w obliczu wyzwania, któremu zgodnie z przepisami czoła stawić miała tkwiąca od wielu miesięcy w uśpieniu załoga.
Kiedy temperatura powietrza w przestrzeni użytkowej Almayera osiągnęła wartość graniczną dwunastu stopni, a ono samo właściwe proporcje gazów, aparatura obsługująca półprzeźroczyste kapsuły tranzytowe zwiększyła częstotliwość aplikacji chemicznych bodźców, weszła w finalną fazę wybudzania pasażerów. Pokrywy kapsuł uniosły się w górę z cichym sykiem serwomechanizmów, odsłoniły pomarszczoną suchą skórę leżących wewnątrz ludzi.
- Procedura wybudzania zakończona - poprzez wnętrze kombajnu przebiegł nieludzko brzmiący głos Matki, generowany przez syntezator mowy i wyzbyty cienia emocji - Systemy kontrolne w gotowości do przekazania jednostce organicznej. Napęd FTL zredukowany do jednej dziesiątej mocy.