| Tristan nie zwlekał, wypuścił strzałę prosto w szalonego druida. Pierwszy raz widział, że człowiek lasu był aż tak porywczy. Wydawał się niemal opętany i szalenie niebezpieczny. Ruszając na to spotkanie, Tristan był przekonany, że nie uda im się przekonać druida do czegokolwiek, bo tego typu ludzie są uparci. Ale przez myśl mu nie przeszło, że rzuci się na nich.
Tristan wiedział, że przed wilkami nie ucieknie. Skoczył w bok odrzucając łuk i dobywając krótkiego ostrza i otwierając linię ataku dla ich maga.
Upadł na ziemię przetoczył się i wyladowął nisko osłaniając się wysuniętym do przodu sztyletem skupił się na otaczających go wilkach.
- Luna... wydawało mi się, że nawiązaliśmy w nocy nić porozumienia. - zwrócił się do wilczycy - Uratowałem cię... Myślałem, że się zaprzyjaźnimy - dodał nieco bardziej piskliwym głosem, przesiąkniętym strachem. |