Po opatrzeniu ran, które poza samym opatrującym poszło nawet całkiem nieźle postanowili ruszyć dalej gdyż trop był świeży i wyraźny. Skład drewna był za blisko, żeby go nie zbadać i bardziej sensowniej i praktyczniej było zbadać go teraz niż wracać do wioski i odkładać to na inny raz. Póki co pierwsze starcie rozegrali pomyślnie dla siebie. Jedynie Harry będzie musiał nie wychylać się następnym razem o ile potrafi zapanować na swoją gorącą krwią.

Tego kogo zastali na terenie składu drewna na pewno nie oczekiwali. Można było się spodziewać różnych rzeczy ale ogra? Potężnie zbudowana ogrzyca lub pół ogrzyca - Seelah nie była do końca pewna - zaczęła nie od powitania, a od skierowania broni w och stronę. Paladynka zakładając, sytuacyjne nieporozumienie nie sięgnęła nawet w kierunku własnej broni, a wręcz przeciwnie w geście dobrej woli rozłożyła szeroko na boki ręce pokazując uniwersalnym gestem, że nie mają złych zamiarów licząc na to, że zostanie poprawnie zrozumiany.

Już chciała zacząć rozmowę, gdy przed szereg wyskoczył jak zwykle w gorącej wodzie kąpany Harry ze swoją gadką. No dobra pomyślała sobie Seelah. Jak już tak wyrywa się to gadania to nie już prowadzi tę dyskusję. Oby nie skończył z włócznia w brzuchu. Jakby co to sam się wyrywał. Paladynka nie wykonując jakichkolwiek gwałtownych ruchów starała się nie sprowokować ogrzycy lub nie dać jej podejrzeń do niewłaściwej reakcji. Zachowywała jednak maksymalną czujność będąc gotową na każdy obrót sytuacji. Widziała, że w razie czego potrzebował jedynie mgnienia oka aby dobyć broni i przyjąć postawę bojową. Miała jednak nadzieję, że do tego nie dojdzie.