- Thanos!
Stark na widok kosmicznego tyrana złożył dłonie w pięści, reaktor łukowy noszony na piersi rozbłysnął jasnym niebieskim światłem. Kolejne części nanotechnologicznego pancerza zaczęły pokrywać jego ciało, aż w końcu przeistoczył się w uzbrojoną po zęby maszynę. Wzniósł się ponad ziemią natychmiast uruchamiając repulsatory w rękawicach.
- Strange. Jak dobrze cię widzieć ty arogancki dupku. Ciebie też Fury. Musimy się zająć tym fioletowym cudakiem. Ale tym razem na dobre.
Thanos już rozpoczął atak, próbując do spółki z tajemniczą kobietą dobrać się do systemu operacyjnego jego zbroi. Tony nie zamierzał bawić się w subtelności. Z rękawic i napierśnika wystrzelił ładunki repulsacyjne
….i nic się nie zadziało.
Promienie zostały rozproszone, po prostu zniknęły.
Wtedy sobie przypomniał co się stało z gadającym drzewem. Zanim zostało zmasakrowane przez jedną z Istot, która ich tu sprowadziła, wypowiedziało słowo groot. To musiało być jego imię. Stark zaczął analizować informacje i dotarło do niego, że zasady gry się zmieniły i nie obowiązują tutaj prawa fizyki ani nawet magii. To rzeczywiście był jakiś rodzaj zabawy znanej na Ziemi jako Mafia. A to oznaczało, że Thanos wcale nie musi być tym razem zły. Że mogą stać ze Starkiem po tej samej stronie barykady. Fury miał rację, były dyrektor SHIELD rozpracował to szybciej niż on sam. Podobnie jak ta niepokojąco piękna kobieta obserwująca ich z nad kufla piwa. Wydawała się wiedzieć więcej niż pozostali
- Wycofuję swój głos! – krzyknął w przestrzeń licząc, że tajemniczy obserwatorzy go usłyszą. Dostał na interfejs w hełmie informację, że nie wszyscy gracze jeszcze dotarli na Tytana, więc postanowił zaczekać z przedstawieniem swoich planów i taktyki.