Patrycja miała nieco odmienną reakcję. Zbladła potężnie kiedy obraz pojawił się przed ich oczami.
- Chryste Panie... - Odwróciła głowę najszybciej jak tylko mogła, ale widok zdążył się już utrwalić. Nie słyszała Błażeja ani Adama, bo jedyne co potrafiła wyłapać to ten mlask związany z uderzeniem bicza o skórę.
- Ch-chodźmy szybciej proszę - powiedziała cicho i słabo drżącym głosem.
Szła dalej ale czuła, że ma nogi jak z galarety gotowe załamać jeśli tylko źle stanie. Złapała się rękawa garnituru Nowaka tylko po to aby utrzymać właściwy kierunek kiedy usilnie starała się nie patrzeć na tę groteskową scenę.