| Dzieciaki
Kuni pomasowała się po głowie.
- Fakt, może za bardzo lubię się napierdalać. Ale no wie pan jak to jest. Jak nie chcesz, żeby się z ciebie śmiali, to spraw, aby się ciebie bali. Tyle wyniosłam z bidula.
Hideki popatrzył na siostrę znacząco, a potem westchną.
- Rozumiem. Aby nie sprawiać problemów mojej kochanej i wrażliwej siostrze postaram się na przyszłość pomyśleć, zanim coś powiem.
Dyskusja
Jinora namyśliła się.
- To nie takie proste. Świat duchów i świat przenikają się. Wpływają na siebie. Słyszałam opowieści, że świat za czasów Wana, to ledwie pradawne echo dawnych świata… Nawet jeśli chaos nie był zły to nasz strach przed nowym, przed zmianą mógł wypaczyć duchy… Były kiedyś duchy ziemskie, związane z tym światem, z których najpotężniejsze zwano Potęgami. Ponoć nienawidziły i kochały ludzkość, za to, że nadały im myśl i czucie. Duchy jakie znamy są energią, tamte były jakby materią… Niewiele ich pozostało, na przykład Nagi… Lub ponoć Biały i Zielony wąż. – rozważała Jinora.
Asami popatrzyła ostro na Migmara.
- Wolę po prostu omówić pewne rzeczy. Wierzę, że nie chciałeś zabić ambasadora i że tego bardzo żałujesz. Tak samo wierzę, że jakbyś zabił Korę, to na pewno chciałby dobrze i potem wszystkiego żałował. Więc wolę ci przypomnieć, że potem nie znalazłbyś miejsca pod ziemią, niebem czy falami, gdzie bym cię nie znalazła. Czy wszystko omówione? Może pan dzwonić.
__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija |