Słone Bagno było zapomnianą wioską rybacką leżącą na południowym wybrzeżu królestwa Keoland. Kilka pokoleń temu Keoland był potęgą militarną. Najlepsza kawaleria i mężni rycerze przesuwali granice królestwa na północ, zachód i wschód. Każda udana kampania wojenna zwiększała zarówno bogactwo, jak i potęgę korony. Każdy podbój zwracał uwagę królestwa dalej na północ. Południowe rejony Keolandu pozostawały zaściankiem.

Delikatne zaniedbanie ze strony korony pozwoliło na rozkwit piractwa i bandytyzmu. Słone Bagno i podobne miasta trzymały się rybołówstwa, aby utrzymać niska rangę i uniknąć rządowego zainteresowania. Dekady temu piraci, którzy krążyli po wodach wokół Słonego Bagna stali się wystarczająco silni, aby stworzyć własne królestwo, luźną konfederację znaną jako Baronia Morskich Książąt. Wraz z powstaniem tego narodu nasiliły się naloty na Słone Bagno i jego sąsiadów. Najeźdźcy Morskich Książąt splądrowali wybrzeże uprowadzając wielu niewolników, aby wesprzeć ich rozwijające się królestwo i Słone Bagno mocno ucierpiało. Wspomnienie tamtych czasów góruje nad tym obszarem, a nienawiść mieszkańców do Morskich Książąt jest głęboko zakorzeniona.

Z czasem zwycięstwa Keolandu na północy ustąpiły miejsca ciągowi porażek, w których sąsiedzi spychali królestwo z powrotem do jego pierwotnych granic. W końcu Król Kimbertos Skotti spojrzał na południe i dostrzegł niekontrolowany bandytyzm i rosnący naród piracki.. Korona zawarła traktaty pokojowe ze swoimi dawnymi wrogami, aby zabezpieczyć północ, wzmocnił marynarkę wojenną i zadał mocny cios w ambicje Morskich Książąt. Nie oznaczało to jednak końca konfliktu.

Król Skotti zadekretował, że należy wytępić piratów, zabezpieczyć szlaki morskie i rozwijać handel. Jeśli Keoland nie może prosperować jako siła militarna, musi się rozwijać jako potężny ośrodek handlu.

Słone Bagno wkracza w nową fazę swojego rozwoju. Agenci korony chcą rozbudować port by uczynić z niego doskonałe miejsce do handlu z zagranicą. Sprowadzono także krasnoludów, by zaczęli poszukiwania kopalin, które mogłyby się stać źródłem bogactwa dla miasteczka i całego regionu.

Do miasta z północy zmierzała karawana kilkunastu wozów z osadnikami mającymi budować przyszłość Słonego Bagna. Byli wśród nich przedstawiciele wszystkich ras i profesji. Byliście i wy- dzielni poszukiwacze przygód stanowiący ochronę karawany. Na szczęście podróż od opuszczenia Silverstand i warowni Burle przebiegała spokojnie. Droga wiodła przez pagórkowate nieużytki upstrzone wzniesieniami. Drugiego dnia takiej wędrówki dostrzegliście wieżę strażniczą miasta Słone Bagno. Półork Gurszurk będący przywódcą karawany i waszym zleceniodawcą wypłacił wam umówione pięćdziesiąt sztuk złota i zostawił was samym sobie pod bramami miasta.

-Polecam wam miejscowe tawerny jeśli szukacie noclegu lub zajęcia. Poza tym miasto jest warte uwagi. Jeśli nie chcecie tu zostać warto przynajmniej je zwiedzić- powiedział jeszcze na odchodne.