19 Pflugzeit 2520, górzyste okolice Lenkster

Melissa z trudem opanowała drżenie warg, które mogło zdradzić jej rozbawienie, żartami Petry. Wymieniła tylko porozumiewawcze spojrzenie z Inez i podziękowała jej delikatnym uśmiechem. Następnie zwróciła się do swojego najmłodszego ochroniarza.
- Strzeż pani Inez jakbyś mnie strzegł. I zachowuj się przyzwoicie. - Dodała już nieco żartobliwym tonem. Hektor niepewnie spojrzał na swoją panią i lekko się zarumienił, ale posłusznie skinął głową. Pozostanie sam na sam z obcą kobietą trochę go peszyło, zwłaszcza z taką wielką damą, jaką mu się zdawała Pani Inez. trochę był rozczarowany, że ominie go polowanie na gobliny, ale z drugiej strony nie godziło się zostawiać damy samej przy wozie, jak również kwestionować decyzje swojej pracodawczyni.

***

Wkraczając w ciemną dziurę w ziemi, Melissa westchnęła tylko cicho. Im dalej w las, czy raczej w głąb goblińskiej nory tym bardziej czuła się nie na miejscu. Sama się w to wpakowała, przypomniała sobie samej karcąco. Westchnęła jeszcze raz i odłożyła łuk, zabezpieczając cięciwę, z powrotem na jego miejsce na plecach. Dobyła za to buzdygan i zacisnęła mocno pięści na jego rękojeści, jakby dodając sobie animuszu.
- Ja wezmę lampę. - Rzuciła na przód grupy i podchodząc do Olgi, wzięła od niej lampę. - Idąc z tyłu i tak nie będę miała jak strzelać z łuku, a dla was też będzie lepiej, jak światło będziecie mieć za plecami a nie przed oczami. - Zapaliwszy światło, wycofała się z powrotem na swoje miejsce w pochodzie. Lenard od razu stanął blisko niej, nieco z przodu, tak by osłaniać ją przed potencjalnym atakiem, dał znak ręką Wilhelmowi, by ten osłaniał ich pracodawczynię z tyłu. Obaj uzbrojeni byli w miecze i tarcze.

Widok, zapewne obgryzionej zębami goblińskimi, czaszki nie napawał optymistycznie, ale medyczka nie należała do tych strachliwych. Próbowała wpatrywać się w ciemny korytarz przed nimi, ale jej ludzkie oczy, nienawykłe do ciemności, na niewiele mogły się tu zdać. Pozostało jej polegać na zwiadowcach.