Gwena

Maria cierpliwie, ale z narastającą dezaprobatą słuchała poprzednich mówców. Gdy doszła do wniosku, że skończyli nudzić wstała by złożyć swoją deklaracje:



- Palnął Pan piękną korporacyjną, motywującą mowę. Podobne w wojsku nazywaliśmy Whisky, Tango, Foxtrot… i cieszyły się odpowiednim szacunkiem. Jak rozumiem, jest Pan księgowym dbającym o zyski firmy. Mnie jednak interesuje coś innego. Zakładając optymistycznie, że połowa, czyli mniej niż 200 tysięcy mieszkańców nas poprze, to da około 40.000 zdolnych do walki ludzi. Realnie, na walkę zdecyduje się 1-2% z nich, czyli mniej niż 1000. Zresztą nie mielibyśmy wyposażenia dla większej liczby. Z taką ilością, kiepsko uzbrojonych ludzi, jesteśmy zapewne w stanie pokonać siły znajdujące się na wyspie. Zapewne, bo nie dostaliśmy żadnych konkretnych danych wywiadowczych.

Ale jak chcecie zneutralizować siły kontynentalne? Ćwierć wyspy znajduje się w zasięgu artylerii brzegowej na którą nie mamy żadnej odpowiedzi. Cała jest oczywiście w zasięgu lotnictwa i rakiet. No i to tylko 20 minut rejsu okrętu desantowego. Ponadto Wenezuela ma kilka niszczycieli, których działa mogą bezkarnie i precyzyjnie ostrzeliwać każdy punkt na wyspie.

Reasumując, możemy wzniecić powstanie, ale skończy się ono szybko i tragicznie dla mieszkańców. Co więcej, życzy Pan sobie by nie było, z naszej strony, żadnych trupów wśród ludności cywilnej. Tymczasem, poza wojskami rządowymi, jest na wyspie sporo ludzi i organizacji stojących za Wenezuelą i tym Chavezem. To oznacza paskudne walki bratobójcze, czyli bardzo dużo cywilnych trupów.

Przykro mi, ale bez konkretnej odpowiedzi, jak zamierzacie rozwiązać te sprawy, nie widzę możliwości wzięcia udziału w tej akcji, gdyż będzie to bezsensowna rzeź cywili.



Co rzekłszy, siadła wygodnie w oczekiwaniu na reakcję zebranych.