Siedziba szkaradnego upira

Rozwścieczony coraz bardziej Bhurrek odsłonił czarne dziąsła, zawarczał głucho siejąc przy okazji długimi nitkami gęstej śliny. Pewien tego, że położy upira jednym ciosem swojej wspaniałej potężnej maczugi z metalu, doznał zwyczajowego dla krewkich z natury gnoli ataku kurwicy.

- Strażnik przestrzegał mnie, że mi ktoś zechce przeszkodzić, ale, że ty? - powiedział wybudzony na chwilę z magicznego torporu Viktor Nie masz mocy, by spoglądać w to dzieło. Precz!

Tłukąc ogonem jak oszalały, barbarzyńca kopnął leżącego z gębą w misie ostrouchego, aby zmobilizować go do walki. Raz jeszcze wydał z siebie złowieszczy charkot, po czym skoczył na gospodarza w zamiarze zgruchotania mu buzdyganem czaszki.

Atak bez chwili wahania, profesja barbarzyńcy w KC wręcz obliguje do takiego zachowania w obliczu złego maga! Wątpię, aby coś z tego wyszło, ale siedząc w skórze Bhurrka nie mogę kalkulować na chłodno!