Dobrze jest zaczynać, dobrze jest być w przygodzie, ale dobrze też kończyć. Ludzie często zapominają o domykaniu, tutaj mam wyraźnie, chyba ze dwie ostatnie strony to proces zamykania. Ale chyba tak musi być, bo siedzieliśmy w tym prawie trzy lata!. Kawał życia. Po koniec bywałam już znużona, ale to nie informacja o sesji, tylko o mnie.
Robin była całkiem nowym konceptem, jarałam się, jak to mówią moje dzieci, i nie mogłam doczekać startu, tfu, wyników rekrutacji. Tym bardziej że jakoś szybko kp poszło, a potem był z miesiąc czekania.. Nie jestem dobra w czekaniu.
Grało się świetnie.
Caleb budujesz precyzyjnie świat sesji, zaludniasz go żywymi postaciami, trzymasz historię, a jednocześnie – balansujesz pomiędzy momentami napięcia / wytchnienia. Ja się skupiam na relacyjności w graniu, więc pewnie sporo aspektów świata mi umknęło. Planuję kiedyś na spokojnie przeczytać całość jeszcze raz. Widać pracę, która stoi za postami, też taką techniczną, graficzną. Slideshow ze wspomnień Robin jest absolutnie cudowny. Świetnie się z Tobą dialoguje.
Trzymasz ster, ale też jak ktoś sobie coś wymyśli, co zbytnie nie wiedzie na manowce – pozwalasz. Przełknąłeś nawet zespawnowanie gazu pieprzowego, to dużo mówi o twojej otwartości i elastyczności. Nic tak świetnie nie zabija kreatywności graczy jak MG zamordysta
GreK, dobrze było w końcu spotkać się z Huwem, akcja nabrała dla mnie wartkości i wskoczyła na nowy poziom. Zawsze się z Tobą dobrze gra, niezależnie w jakiej roli się obsadzisz. Huw jest przemyślany jako postać i świetnie odegrany. Faceci lubią przepakowywać i postać nabiera cech karykatury. A tu było i zamęczanie, i bezradność i gama innych emocji, co nie są dla facetów oczywiste. Bardzo sprawnie operujesz całym wachlarzem emocjonalnym postaci. I świetnie się z Toba dialoguje.
Dzięki za wspólny czas, świetnie się bawiłam, i do zobaczenia na ścieżkach nowych przygód, mam nadzieję.
Bu bai.