Nuada

Avitto, takie detale zostawiam sobie na sesję.
Ilość i jakość informacji zależy bowiem od grupy z jakieś będzie startować postać.

Baronia von Bogenschutze'ów jest stosunkowo niewielka, choć największa w okolicy. To zaledwie kilka wsi, położonych wzdłuż rzeki Talabek. Wzdłuż całej baronii znajduje się główny trakt prowadzący do Wurzen. Myto pobierane na tym trakcie to znaczna część dochodów baronii. Rodzina von Bogenschutze'ów od wielu lat pełni rolę lokalnego lidera. Baronia, bowiem choć nie duża, to ma dobre położenie, a co za tym idzie potencjał polityczny. Poprzedni baron, ojciec Manfreda i Heinricha, Hermann zwany Żelaznym, zasłynął z twardej ręki wobec sąsiadów i robił wszystko, by jego ród zyskał na znaczeniu i pozycji. Z baronią sąsiadują cztery inne majątki, a stosunki z nimi mówiąc oględnie są dość skomplikowane. Liczne wzajemne animozje, pretensje nie raz kończące się procesami i zazdrości kształtują codzienne życie tej okolicy. Można powiedzieć, że otwartych konfliktów nie ma, a po śmierci Hermanna wiele spraw, albo zostało zaniechanych lub zapomnianych. Efektem czego jest względny spokój i przygaśnięcie konfliktów. Tym bardziej śmierć barona Heinricha będzie dla wszystkich zaskoczeniem i stratą. Zwiastuje to bowiem, że różne pretensje, niechęci i roszczenia ponownie wypłyną na światło dzienne. Sąsiedzi von Bogenschutze'ów to: - rodzina von Schreiber - kierowana przez baronową Annę, silną i charakterną kobietę; - inna gałąź von Bogenschutze'ów - co na każdym niemal kroku jest podkreślane przez władającego nią barona Teodora, kuzyn Hermana. Jego nie chęć do Heinricha i jego rodziny jest powszechnie znana. - rodzina Lang - kierowana przez Olafa, zwanego w okolicy Leśnym Dziadem, gdyż niemal cały należący do niego teren porasta gęsta puszcza. -rodzina Meyerów - kierowana przez Valmira. O tej baroni zrobiło się głośno kilka lat temu, gdy w jednej z kopalń odkryto bogate złoża złota. Teraz częściej wspomina się o tym miejscu, jako o przeklętym niż szczęśliwym. Nocami w okolicznych karczmach ściszonym głosem byli górnicy opowiadają o okropnościach na jakie natrafili w czasie fedrowania chodników.

Tyle mogę powiedzieć w tej chwili.