Kosmiczna bryka Mandrigala

Hwang doznawał uczucia niezwykłego podniecenia za każdym razem, kiedy miał okazję położyć dłonie na lśniącym lakierze samochodu Miguela. Było w tej maszynie coś, co poruszało wrażliwą nutę w sercu sieciarza, coś przesyconego aurą zwierzęcej mocy. Wsiadając do środka wozu Hwang czuł te same dreszcze emocji jak wówczas, gdy jego cyfrowy awatar materializował się w wirtualnej przestrzeni miejskich baniek Sieci. I jak wtedy, kiedy oglądał zdjęcia Anny robione ukradkiem Agentem przy każdej nadarzającej się okazji.

Hwang zdawał sobie sprawę, że Miguel kocha samochód kuzyna równie mocno jak on sam kochał swojego wypasionego wietnamskiego cyberdeka. Tylko jeden raz, na samym początku wspólnej znajomości, popełnił błąd i otworzył tubkę Kimchi siedząc na przednim siedzeniu pasażera. I nigdy więcej już tego nie zrobił.

- Zaraz, chwila - odezwał się zdenerwowanym głosem w reakcji na słowa napalonej na akcję Maryśki - Jakie strzelanie? Jeszcze kogoś postrzelimy przez przypadek! Co ty myślisz młoda, że my robimy rajd na schronisko opieki społecznej? Jeśli tam siedzą boosterzy, to jeszcze się na nas wkurwią! Masz ubezpieczenie w Trauma Team jak ci się płuca zapadną? Bo ja nie mam, kurła fak. Ja was bardzo proszę, zróbmy to z głową. Najlepiej najpierw do jakiegoś sklepiku po prepak kiełbasopodobny, może to wystarczy, żeby tego zwierza wywabić z budynku.

Coraz bardziej przejmując się swoimi własnymi argumentami, Hwang zaczął się wiercić niespokojnie na siedzeniu, na zmiany macając obudowę cyberdeka i stercząca z kabury pod kurtką kolbę krwiście czerwonego Streetmastera.

- A ktoś się tutaj w ogóle zna na psach? Moja stara robiła świetny gulasz z psa, z dodatkiem kimchi zajebiste żarło, ale już od lat nie udało jej się złapać żadnego bezpańskiego kundla. Posucha teraz na psie mięso jak nie wiem co.