- Dobry człowieku – odparł Pankraz siwemu mężczyźnie wychylającemu się przez podokiennik.
- Widziałeś może, by ktoś wchodził do sklepu Herr Zwinga? Podobno zamknął kilka dni temu.
- Nic nie widziałem. Raczcie nie hałasować, bo straż wezwę – burknął sąsiad i chwycił za okiennicę, by ją zamknąć.
Ruda kobieta przyglądała się rozmowie z innego okna.
- Może sobie coś przypomnisz? Albo ktoś z twoich domowników lub sąsiadów? Byłoby dobrze, gdybyś mi powiedział – niemal zezłościł się Jung, widząc zamykające się okienko.
- Ktokolwiek słyszy, niech wie, że Hubert odzyskuje zdrowie w świątyni. Do jego powrotu sklep będzie zamknięty, a ja będę go pilnował – powiedział głośno inkwizytor, ciesząc się w duchu, że było dla niego zdecydowanie za gorąco na mundur.
Pankraz musiał liczyć, że w cywilnym ubraniu nie wpadł nikomu w oko, ani tym bardziej zapadł w pamięć. Zaklął pod nosem, gdy rozejrzał się wkoło. Ernest wykorzystał chwilę rozmowy, by gdzieś się ulotnić.

Jung potrząsnął koszulą, by jej powiew przyniósł ulgę skórze, po czym wstąpił do sklepu, zdecydowany przetrząsnąć go w ciszy od fundamentów aż po dach. Zaczął od głównej izby, na wypadek, gdyby któryś z sąsiadów przybył jednak z jakąś wiadomością.