W Miguelu zagotowało się gdy usłyszał magiczne Pepito. Splunął i już szykował się z wiązanką przekleństw i bluzgów, z których tylko część miała nie być po hiszpańsku. Ale wcześniej padło magiczne Arasaka.

- Grubo - powiedział tylko, po czym dosiadł się obok Parka.

- Ganimedes wspomniał, że zanim dojdziesz masz uważać, bo ten hotel należał do Arasaki - Miguel mówił cicho przechylając się do Parka. Po tem siedział zwijając pęk kabli. Dysk spalony. Optyka roztrzaskana. Poszycie z kopolimerów aluepoksydowego z włóknem węglowym. Kompletnie nie recyklowalne. Latynos splunął. Kable zwijał w ciasny pęk. Miedź można było przetopić. Reszta tworzyw ze środka mogła iść na granulat. Poszycia niestety… ultra lekkie… ultra wytrzymałe… kompletnie nie naprawialne i nie odzyskiwalne. Typowe we wszystkich latających badziewiach.

Miguel w końcu upchał przewody po kieszeniach kurtki.
- W hotelu ponoć było pełnowartościowe SI i w pełni zautomatyzowana obrona. Gdybyś zgarnął jakieś plany, to byłoby fajnie. Może skoro mają taki automat, to jest tam jakiś monitoring do którego szło by się wczepić już pod samym hotelem? Co myślisz?

Łysobrody postukał wielkim kluczem kolano netrunnera. Narzędzie wyglądało dość zabawnie w niewielkich dłoniach Miguela. Z drugiej strony trafienie z pełnego wymachu w kolano mogłoby ostudzić zapał każdego, kto powątpiewał w zdolności nastoletniego kierowcy.