Urban ocknął się ze stazy, w której tkwił po zahibernowaniu, wiele lat temu. Udało mu się wszystkich oszukać. Myśleli, że umarł. Nawet dzieci powtarzały rymowankę:
"Tu leży Urban Jerzy, pokój jego duszy. Tu leży jego ciało, a tam jego uszy."

- Hehe, moje uszy są na swoim miejscu - powiedział sam do siebie, dotykając ich dla pewności rękami.
Nazwa statku również przypadła byłemu rzecznikowi rządu do gustu. Na Stalinnie czuł się niemal jak w domu. Ech... to były czasy. No ale niestety. PRL już nie wróci. "NIE", chyba też nie... Trzeba będzie się tutaj jakoś urządzić. Może jak wszyscy się ockną to strzelić jakieś przemówienie?
Na razie wypadało poznać towarzyszy podróży. Robot? No dobra. W końcu to statek kosmiczny. Zaraz obok umarlak w skafandrze. Jak widać chyba nie każdy zniósł hibernację tak dobrze jak ja... Tylko jakim cudem on gada? A może to ja mam jakieś omamy słuchowe? W końcu taka procedura na pewno nie pozostaje bez wpływu na człowieka...