Akurat byłem w trakcie pisania niedzielnej fabularki, kiedy pojawił się Twój post, Pip. Podsumowując, Greta będzie chciała pojechać poprzez wcześniejsze punkty postojów do Lenkster, aby dokonać tam kilku zakupów, zastanawia się m. in. nad psem myśliwskim, koniem lub mułem, zestawem narzędzi łuczarskich, paroma innymi drobiazgami. Czas jeszcze pokaże, na co wyda pieniądze na miejscu, ale sakiewkę ma dość zasobną.

Tyle w kwestii fabuły, teraz kilka zdań komentarza co do formy dalszej rozgrywki. Zaczynam podzielać Twoje zdanie, że rozbijanie tak długoterminowych scen w sesji na jedno-, może dwudniowe kolejki niebywale wydłuży czas gry (choć zdaję sobie sprawę, że główny koncept sesji opiera się na założeniu niekończącej się gry, co przekłada się na “symulator życia cesarskiego osadnika”). Myślę, że ten koncept - aczkolwiek przyjemny w rozgrywaniu - nieuchronnie się wypali, ponieważ przesuwanie akcji do jednego losowego spotkania do następnego spowoduje w pewnym momencie znużenie nas wszystkich. Trochę myślałem nad tym, co napisałeś i zaczynam się utrwalać w przekonaniu, że musisz wpleść w tę fabułę jakiś głębszy pomysł na intrygę, jakiś bardziej skomplikowany scenariusz z przygodą wyrastającą ponad symulację osadnictwa - inaczej jeszcze z dziesięć kolejek i pierwotna forma gry może nam się przejeść.

Chętnie dowiem się, co myśli na ten temat Connor.