To co mówił Mikhe było logiczne.
- Jeżeli poczekamy do końca walki mamy największe szanse załatwić obydwa - powiedziała Goliatka. Nie była nigdy specem od łowiectwa, ale znała wiele pieśni o polowaniach.
- Jeżeli zorientują się, że są bez szans, to będą chciały uciekać na północny wschód. Tam jest najwięcej przestrzeni. Tam powinniśmy się rozstawić z łukami i włóczniami. Reszta mogłaby podejść od zachodu. Skorzystać z osłony drzew. Myślę, że pokonanego załatwimy na polanie, a zwycięzcę trzeba będzie ścigać.

Nalla obejrzała się za plecy, a później spojrzała na Finna

- Rzeka wygląda obiecująco, ale póki nie skończą walki nic nam nie da. A po walce tylko wygranemu wolno iść do samicy. Więc cześć z załatwieniem na polanie pokonanego zostałaby bez zmian. - tym razem zwracała sie do Finna.

- Plan jest dobry, ale zamiast na dwie grupy musielibyśmy się rozdzielić na trzy. A to już tak dobre nie jest. Może jeszcze jakieś świeże spojrzenie? - Tym razem Nalla spojrzała na Bilkis. Dziewczyna była egzotyczna dla Goliatki, a to oznaczało, że mogła mieć wiedzę inną niż ta, jaką Kły zyskały przez swe doświadczenia.

Wykorzystała też chwilę, żeby odłożyć swój plecak, a zabrać ze sobą jedynie niezbędną broń, tarczę i zdobyczną kuszę.