— Trudne czasy wymuszają trudne decyzje — stwierdziła cierpko Aethin. — Dobro naszego rodzaju jest wartością nadrzędną. Nie możemy oddać galaktyki w ręce prymitywnych zwierząt. Dlatego, jeśli będzie trzeba, wytropię ich choćby w sercu Świata Grobowca starego wroga, a nawet w samym Oku Terroru.

Niewiele jej było wiadomo o czcicielach maszyn Mon-keigh, była jednak pewna tego, że nawet pośród ich zaugumentyzowanych ciał znajdą się newralgiczne punkty, w które w razie potrzeby mogła posłać skupioną wiązkę lasera. A skoro można było ich powalić, to nie byli dużo większym zagrożeniem niż inni przedstawiciele tego podrzędnego gatunku.

Na propozycję Elmara eldarka skinęła oszczędnie głową, po czym podążyła jego śladem. Z góry zrujnowanego magazynu dobrze było widać zanieczyszczony obraz nędzy i degeneracji, który Mon-keigh bez wstydu zwali swoim domem. Korsarz wskazał i określił kilka punktów na horyzoncie. Arántoelle podążała za ruchem jego ręki i notowała w umyśle kluczowe dla misji informacje. Niemalże megalityczne, pozbawione krztyny artyzmu budowle budziły w niej silny niesmak.

— Ruszajmy zatem — rzekła na koniec. — Tylko jeszcze jedna sprawa: mam przepatrywać drogę, czy osłaniać was z daleka?

Kiedy Aethin się skradała, jej krok był cichszy od króliczego, a zarazem raptowny niczym uderzenia serca niemowlaka. Nawet taki nierówny i zagracony teren jak śmietnisko Mon-keigh nie mógł utrudnić jej bezszelestnego poruszania, choć jak na jej wyczulone eldarskie zmysły poruszała się odczuwalnie głośniej, niż by to czyniła w bardziej sprzyjającym terenie. Po prawdzie zabicie Mon-keigh nastręczyłoby jej tyle samo trudu i rozterek, co zgładzenie muchy, ale dla ułatwienia przebiegu misji wolała zachować niski profil i dokonać gładkiej infiltracji, nie zwracając na siebie uwagi tutejszych mieszkańców, ani tym bardziej ich żołnierzy.

Test Stealth = 6 pkt. cechy (Agility) + 2 pkt. umiejętności (Stealth) = 8 kości = 8k6 = 3, 2, 5 (Kość Gniewu), 2, 2, 4, 4, 1 = 3 ikony

3 ikony vs 3 PT = Test zdany