Cześć wszystkim

Bardzo się cieszę na tę sesję i również jestem pod wrażeniem przygotowania MG, a także w lekkim zakłopotaniu własną niewiedzą o świecie

Yared i Kej’kerni zajmą jedną z podwójnych koi. Czas rejsu umilają sobie oboje treningami w sztuce miecza, które miewają charakter sakralny ku czci Onsiego, a także ćwiczeniem sprawności fizycznej. Yared nosi się skromnie po redgarsku, a wobec współpasażerów zachowuje otwarcie, szczerze i w sposób pozbawiony fałszu, który jest wszak taką samą trucizną jak wszystkie inne i tak jak wszyscy Redgardzi Yared jest ponad nią. Od zakrzywionego ostrza, którym włada, bardziej miłuje tylko swoją małżonkę i choć z miłowaniem jej się nie obnosi to i bynajmniej też się nie skrywa zwracając do niej pełnym uczucia “pani żono”. Miłe jest mu też towarzystwo orsimerów, których fach w widoczny sposób jest też jego konikiem, a lekką rezerwę zachowuje wyłącznie dla Nibenijczyków i (jeśli są) bohaterów graczy, którzy nie żałują załodze pokazów swoich talentów magicznych. Bywa, że dołącza do prac pokładowych załogi wyraźnie nie tolerując nudy.
Poza tym typ miecza do wynajęcia. Choć już nienajmłodszego.

Ciekawostkę stanowią należące do małżeństwa zwierzęta siedzące w ładowni statku. Doglądane codziennie, ale i przestrzegane przed samodzielnym zbliżaniem przez obcych, w wydzielonym boksie oddzielonym od końskich, siedzą dwa najprawdziwsze piaskożery. Te łuskowate potwory to wierzchowce Kej’kerni i Yareda. I jeśli ktoś słyszał plotki, że niektóre redgardzkie plemiona nomadyczne oswajają te bestie, to teraz może to zobaczyć. A w każdym razie zobaczyć piaskożery, które nie atakują z miejsca ludzi, tylko smacznie śpią.

Kończąc zaś chciałbym zapytać w kontekście wspomnianej BN-ki Dunmerki, jak ma się sprawa niewolnictwa w Tamriel. Formalnie i społecznie.