Kiedy mimik oparł się jej pierwszemu zaklęciu eladrinka lata zawrzała gniewem.

— Oby Ci zawiasy przerdzewiały i odpadły, parchaty troll narobił do cuchnącej paszczy a pijane quasity wkładały za duży kluczyk nie w tę dziurkę co trzeba!

Posłane w kierunku zmiennokształtnego magiczne obelgi najwyraźniej podziałały, bo stwór zawył przeraźliwie z bólu spowodowanego przez jadowity język dziewczyny. Widać było też, że po tym ataku na swą wrażliwą duszę wyraźnie stracił rezon.

Po walce Quezane nawet nie marnowała spojrzenia na elfiego „nieudacznika”, któremu za to pomoc zaoferował Donovan. Zupełnie inaczej miało się w przypadku nowo przybyłej owlinki. Lairequende w mig dostrzegła okazję, by dobrze zaprezentować się przed wykładowczynią swojego przyszłego Kolegium.

— Bardzo dziękujemy za uznanie Pani Profesor, ale to nic takiego. Jakże moglibyśmy stać bezczynnie, gdy bracia studenci byli w niebezpieczeństwie? — skłamała bezczelnie.

Gdyby nie jej chęć do podkreślania swojej rzekomej wyższości, nie kiwnęłaby nawet złotym palcem.

— A tak przy okazji, jestem Quezane Lairequende — przedstawiła się takim tonem, jakby chciała wryć swe personalia w pamięć uczonej magini.

Zakończenie przez guzdrały pozostałych zadań stanowiło koniec mało owocnej współpracy eladrinki lata z resztą grupy. Przynajmniej taką miała nadzieję. W sumie swój udział w zniszczeniu – jak się okazało – konstrukta, uznała za nader korzystny, po raz kolejny gratulując sobie genialnej intuicji. Nie dość, że miała okazję podlizać się jednej z wykładowczyń ulubionego Kolegium, to jeszcze zyskała tytuł „Skrzyniogromczyni”. Niezbyt elegancki, ale przede wszystkim liczyły się dlań potencjalne profity zeń płynące... Jedyny minus stanowił fakt, że słabujący na oczy uczniacy najbardziej doceniali wkład jąkały, a nie jej. Opinia ta tylko utwierdzała Quezane w mniemaniu, że studenci Strixhaven musieli stosować skalę z tablicy zegara do pomiaru swego skromnego potencjału intelektualnego.

Kiedy Lairequende zapoznano z tym, co miało być jej sypialnią, dziewczyna myślała, że wyjdzie z siebie i stanie obok. Dwadzieścia łóżek w jednym pomieszczeniu stanowiło wręcz rażący brak poszanowania dla jej prywatności! Nie ulegało wątpliwości, że przynajmniej do początku drugiego roku eladrinka będzie musiała zorganizować sobie zakwaterowanie poza domem studenckim. Inaczej oszaleje. Nie było szans, aby zdzierżyła przez cały rok zakwaterowanie z bandą przygłupich, infantylnych uczniaków.

Podobnie o pomstę do Arvandoru wołała stołówka. Takimi odpadami, jakie tam serwowano, mogli raczyć się niezbyt rozgarnięci studenci. Ich małe móżdżki i wątłe ciała i tak nie potrzebowały jakościowej strawy. Bo i nie było czego sycić. Inaczej było z Quezane, która potrzebowała posiłku pozwalającego zachować doskonałe zdrowie i sprawność potężnego umysłu. Dlatego też musiała dorzucić kolejny koszt do swojej listy wydatków. Na szczęście już w drodze do Biblioplexu zaczęła planować jak najmniejszym wysiłkiem skombinować jak największą ilość błyszczących monet. W jej umyśle powoli rodził się plan na dobrze prosperujący biznes. Bazujący na jej wybitnych talentach, przede wszystkim darze przekonywania.

Ostatnią kwestią pozostawało wybranie przedmiotów do zaliczenia. Z tym akurat Lairequende nie miała zbyt dużego problemu. Zdecydowała się na:

• Magiczną Fizjologię
• Arkanobotanikę dla początkujących
• Wstęp do Ikonomancji
  i
• Podstawowe Aury Magiczne

Oczywiście nie wszystkie przedmioty zamierzała zaliczyć uczciwie. Nie każdy bowiem odpowiadał jej zainteresowaniom. Jednak skoro już ktoś sobie wymyślił, że mają być cztery, to wybrała cztery. Byle tylko zdać i dostać się do upragnionego Silverquill.