Mekor polubił przybyszów. Najwyraźniej faktycznie chcieli zrobić coś dobrego. Pytanie jak daleko mieli się posunąć.

- Gdy ich podpalimy, to mniejsza o korzenie roślin, ale doznają dotkliwych obrażeń. Blizn na lata. Ktoś może zginąć.

Młody półork popatrzył po zebranych.

- To nie jest tak, że jestem temu przeciwny. Jednak śmierci nie darują nam ich towarzysze. Co innego przetrzepać komuś skórę i dać nauczkę, że nie ma tu czego szukać, a co innego spalić związanego w bramie. Upewniam się, że wy, starsi ode mnie rozumiecie konsekwencje.

***

Przy przygotowywaniu obrony pomagał jak umiał. Nie był specem od pułapek, ale wykonywał polecenia. I był dość krzepki. Przenosił rzeczy do budowania barykady. Nakopał ziemi do napełnienia beczki. A gdy przyszedł czas na odpoczynek to poświęcił kilka chwil na medytację.

Okłamał towarzyszy. Nie był pewny, czy korzenie wytrzymają ogień. Ale nie przekona się inaczej niż próbując.