Ostatni rzut oka na hol pozostawił w głowie Iv pustkę nie mniejszą niż ta, która rozrywała jej serce i dusiła krtań. Ledwo oddychając zbliżyła ucho do zamkniętych drzwi pokoju. Musiała sprawdzić, czy Barry jej nie woła... czy nie potrzebuje jej pomocy... czy nie pragnie żeby ktoś wysłuchał jego przedśmiertnego wrzasku... którego nie było, bo zamiast kolejnego trupa, padł jedynie krótki rozkaz: - "Wszyscy do mnie".
- Jest ich więcej i mają tu przyjść. - Powiedziała donośnie nieświadoma swojego własnego tonu Willis czekając aż ktoś jej powie co dalej. Nawet jeśli ten ktoś będzie znajdował się po niewłaściwej stronie drzwi.
__________________
"Najbardziej przecież ze wszystkich odznaczyła się ta, co zapragnęła zajrzeć do wnętrza mózgu, do siedliska wolnej myśli i zupełnie je zeżreć. Ta wstąpiła majestatycznie na nogę Winrycha, przemaszerowała po nim, dotarła szczęśliwie aż do głowy i poczęła dobijać się zapamiętale do wnętrza tej czaszki, do tej ostatniej fortecy polskiego powstania." |