| Chciał spotkać się z szefową, ale cóż nie było mu, to na razie dane. Będzie musiał poczekać. Nic, to poczeka. Na szczęście nie musiał oczekiwać zbyt długo i szybko razem z innymi ruszył w stronę kolejnego portalu. W końcu cała grupą doszli do miejsca w którym znajdowały się wątpliwej jakości meble. Zwłaszcza krzesła, ale to nie one było istotne. Najważniejsze, że w końcu stali przed obliczem tej z którą mieli się spotkać.
Peter nie tak wyobrażał sobie Panią Zieleni. Raczej przypuszczał, że będzie wyglądać bardziej roślinie jeśli tak by, to można było ująć. Tymczasem Pani Zieleni wyglądała jak studentka pierwszego albo drugiego roku na jakieś uczelni. Wygląd jednak zawsze mógł zwieść. Kiedy ich rozmówczyni wskazała im miejsce w którym mogliby spocząć usiadł licząc, że krzesło wytrzyma i się nie rozwali.
- Dziękuje.
Peter postanowił nie komentować słów Pani Zieleni o wampirach. Z zadawaniem innych pytań uznał, że też lepiej poczekać do momentu, aż ich rozmówczyni co nieco im wyjaśni. |