rudaad

O mój boshe, ja wiem, że może za jakieś dwa, trzy posty przylepicie mi plakietkę- "UWAGA! UPIERDLIWE BABSKO!".Ale bądź co bądź nigdy specjalnie nie przywiązywałam wagi do opinii społeczeństwa, a naprawdę są rzeczy, które mi się nie podobają. Zacznę od tego samego o co już prosiłam, gdy rozpoczynaliśmy grę, zważajcie na to co jest napisane w poszczególnych KP. Jak widzę poprzednia prośba została zignorowana... Chodzi mi tu o wasze jakże szczere opinie o triku karcianym zastosowanym przez Rought :
"Karciany trik Joanne zażenował go"
"(...)żałosne sztuczki Rought"
Po pierwsze, przy zręczności 6 samej kobiety i zręczności Andy'ego 7 macie małe szanse na dojrzenie nawet co i kiedy pojawiło się w ich dłoniach, aż do momentu gdy wyjęto kartę. Następnie pod skilla hazard podliczam też umiejętności oszustwa w kartach, a nie muszę mam nadzieję przypominać, że moja postać ma tam 6. Następnie jeśli ktoś chciałby zmierzyć się ze mną w spornym teście (rzucie) o to czy aby nie wypadła mi owa karta z dłoni, to poproszę o zastosowanie przelicznika z cechy szczęście i już pograli..

Chłopaki, nie chodzi mi o to, żeby wytykać wam jakieś błędy, ale skoro już gramy na jakiejś mechanice, nawet szczątkowej to się jej trzymajmy. Żaden z was, chyba nie ma doświadczenia w szulerstwie, ani percepcji na takim poziomie, żeby specjalnie się nie przyglądając dłonią "pary" dojrzeć malutki kartonik wsuwany jednym, sprawnym ruchem nadgarstka między dłonie.. Chyba wystarczy już tłumaczenia..

Kolejną sprawą wartą poruszenia, jest kwestia zapisu przemyśleń bohaterów boldem, serio uważacie to za dobre rozwiązanie ? Ja byłam przyzwyczajona do pisania ich w cudzysłowiu, zaś bolda używaliśmy do podkreślania w tekście imion do których odnosiły się konkretne wypowiedzi..Ktoś już jak wcześniej zauważyłam w podobny sposób pisał. Więc może nie zmieniajmy tego, bo znacznie ułatwia nam to odczytywanie tekstu.. Przynajmniej mnie i Mortiisowi..

 

__________________
"Najbardziej przecież ze wszystkich odznaczyła się ta, co zapragnęła zajrzeć do wnętrza mózgu, do siedliska wolnej myśli i zupełnie je zeżreć. Ta wstąpiła majestatycznie na nogę Winrycha, przemaszerowała po nim, dotarła szczęśliwie aż do głowy i poczęła dobijać się zapamiętale do wnętrza tej czaszki, do tej ostatniej fortecy polskiego powstania."