Cześć, już odpowiadam.
1. Zrobimy to na logikę, bo czasem dysproporcje między postacią wyjściową a chwilową mogą być ogromne, i twarde zasady nie będą tu miały sensu. Nie chcę też zdradzać zbyt dokładnych szczegółów, bo odkrywanie "działania" fenomenu będzie, przynajmniej na początku, częścią zabawy. Wielki uczony raczej zachowa wiedzę, choć jeśli trafi do mózgu wioskowego półgłówka, albo zaawansowanego ćpuna może mieć problemy z szybkim myśleniem, a Babcia dwurakiem wymachiwać nie będzie, ale opętana przez skrytobójcę będzie lepiej znała słabe punkty ludzkiego ciała. Jednak możliwych kombinacji jest tak wiele, że po prostu będzie to musiało wyjść w praniu. Plan jest taki, by w tego typu dywagacjach raczej decydować na korzyść gracza, choć w ramach zdrowego rozsądku.
2. Tajemnica przygody
Jest to ten sam nieszczęśnik podróżujący między umysłami ludzi - więc dla niego to będzie spójna opowieść. A czy jest tam jakiś wielki meta-plot i coś te skoki łączy, czy to tylko przypadkowy magiczny fenomen, to już postać będzie musiała odkryć sama.