Ubrana w czerwień, czerń i złoto młoda kobieta o białej skórze, wysoko upiętych włosach koloru rdzy i złotym spojrzeniu.
Jeśli przyjrzeć się bliżej, rysy jej twarzy okazują się identyczne jak u jej siostry.. bliźniaczki, Constancji.
Na salony wybiera blichtr - diamenty i eleganckie suknie a'la koniec wieku XIX w których trudno jej nie zauważyć, w podróży pozwala sobie jedynie na ozdobne hafty i gorsety (takie nie do ściskania, tylko do wyglądania ładnie ), resztę dyktuje zmysł praktyczny.

Clodia jest dość znaną bywalczynią, a przede wszystkim autorką przyjęć. Swój zmysł organizacyjny wykorzystuje jednak głównie do opieki nad odziedziczoną na spółkę z siostrą Carthago Novą - tam obecnie spędza większość swojego czasu, który dzień w dzień poświęca na załatwianie spraw 'swojego' księżyca.. Cechuje ją zainteresowanie kwestiami kulturowymi, sztuką, literaturą, finansami i ur-obunami, jest to dziwna mieszanka wynikła z osobistych upodobań i zarzuconych planów kariery dyplomatycznej. Osoby znające ją bliżej nie są w stanie uniknąć czasem wrażenia, że żyją w niej dwie różne osoby.
Wierzy w sprawiedliwość i pracę organiczną.

- szczęśliwe dzieciństwo spędzone w rozległej rezydencji swoich rodziców, wypełnione czytaniem książek, zabawami z siostrą, spacerami po parku, wizytami u cioteczki, przyjmowaniem gości, słodkościami i marzeniami.
- początkowa edukacja mająca uczynić z niej przyszłego ambasadora (wybrała taką sama) zamieniła się wkrótce w studia antropologiczne, które kontynuowała, gdy
- w wieku lat siedemnastu odziedziczyła połowę praw do księżyca Carthago Nova - którym przez następne dwa lata zajmował się oficjalnie jej ojciec.
- mając lat dziewiętnaście przeniosła się na Carthago, sprzedała zapisaną jej tam rezydencję, zakupiła inną i wstrzymując oddech zajęła swoje miejsce w tamtejszym ratuszu. od tamtej pory załatwia interesy, gromadzi wokół siebie odpowiednich ludzi, wydaje przyjęcia. tylko kilka razy opuściła księżyc na dłużej, raz z powodu kłopotów zdrowotnych