Maks
Kafejka internetowa "Shadow Den" przy Sławkowskiej świeciła pustkami. Maks mógłby przysiąc, że wszystkie inne obiekty tego typu już dawno splajtowały lub zmieniły profil działalności. Tu też większość wpływów musiała pochodzić z ksera, które za dnia było popularnie odwiedzane. Jednak w nocy pojawiało się tu może kilku klientów na godzinę i nie było szans, by całodobowość obiektu miała finansowy sens. Z całą pewnością kryło się w tym coś podejrzanego, ale Maksowi grało to na rękę. Choć potrafił wirtualnie zacierać ślady, fizyczne odseparowanie od nielegalnych akcji stanowiło dodatkowe zabezpieczenie.
Chłopak za dnia widywał za ladą różne osoby, przeważnie studentki. Jednak w nocy zawsze był to ten sam chłopak, z wyglądu w podobnym do niego wieku, tylko po sposobie ubioru, zachowania i wypowiedzi sprawiał wrażenie starszego. Nazywał się Mariusz. Maks zamienił z nim parę słów kilka razy i całkiem dobrze im się rozmawiało, jednak zwykle mimo braku klientów Mariusz był zajęty własnymi problemami. Dzwonek uruchamiający się podczas otwarcia drzwi nie wystarczał - bywało, że goście musieli sporo się natrudzić, by zwrócić na siebie uwagę Mariusza.
Maks skupił się na ekranie.
Cytat:
Witaj, Poroniec. Mam dla ciebie zadanie, chcesz skreślić parę kafli ze swojego konta? Szukam pewnego obrazu. To portret lokalnego szlachcica, Dariusza Greycza. Pochodzi on z wczesnego okresu twórczości Matejki, gdy jeszcze jako młodziak pobierał nauki w Krakowie. Z tego powodu nie jest to dzieło popularne, mimo swojej wartości. Dowiedziałem się niedawno, że przez jakiś czas znajdował się w zbiorach Muzeum Etnograficznego, ale nie był nawet wystawiony dla publiki. Potem jednak zniknął.
Zobacz, co uda ci się znaleźć. Informuj mnie na bieżąco. Jeśli będziesz miał szansę, natychmiast zabezpiecz obraz. Są też inni, którzy go szukają - nie chcemy, żeby dopadli go jako pierwsi.
|
Wiadomość pochodziła od Kornela, który kiedyś chciał ściągnąć z Maksa forsę, ale ostatecznie postanowił wykorzystać jego talenty w formie wymuszonej współpracy. Choć Kornel nigdy się Maksowi nie przedstawił ani z nim nie spotkał, to Maks wiedział o nim co nieco. Kornelowi zależało na anonimowości, ale nie był wystarczająco dobry, jeśli idzie o komputery, by ją sobie zapewnić. Maks prześledził go do agencji detektywistycznej na Podgórzu, jednak zdjęcia Kornela nie można było znaleźć na stronie firmy. Jedyne zdjęcia Kornela, jakie wyszperał Maks, były niewyraźne i dziwnie rozmazane. Jedyne, co dało się z nich powiedzieć, to że Kornel jest łysy i lubi skórzane kurtki.
Jeszcze jedna krótka wiadomość mignęła na ekranie.
- napisała Oliwia. Tylko dwa słowa, ale nie mogły zwiastować nic dobrego.