| Przeciwnik rzucił się na Mafreda, dosłownie i w przenośni. Nie dbał o swoje bezpieczeństwo, zupełnie jakby nie był wyszkolonym wojownikiem, który chwile wcześniej zgrabnie dobył broni, a później wymanewrował strzały wypuszczone przez Elfa. Akolita poczuł impet na własnej piersi, a tylko zbroja uchroniła go przed bliskim spotkaniem ze stalą.
Po ciosie który mógł zabić bohatera, obłąkaniec odskoczył na krok i na moment jakby odzyskał trzeźwość umysłu, jednakże ta chwila go zgubiła. Nieuwagę wykorzystali chłopi którzy ochłonąwszy po pierwszym uderzeniu, rzucili się jak jeden ze swoimi włóczniami.
Koniec mógł być tylko jeden. Chaośnik czy nie, przebity w tylu miejscach mężczyzna wyglądał teraz jak sito i tylko kwestią czasu było aż padnie z utraty krwi, która ciekła z niego jak głupia. Wojownik, zdawać by się mogło, nie zwracał na swe rany większej uwagi. Próbował ponownie zaatakować, lecz szło mu mizernie. Kolejne dwa celne strzały obaliły go definitywnie. Obłąkaniec opuścił prawice, wypuścił miecz z ręki i runął na plecy, rychło otaczając się kałużą własnej krwi. Leżąc ciągle próbował oddychać, lecz miast tego tylko pluł coraz obficiej krwią.
- Azaliż ostatni plugawiec męczący nasze sioło dokonał swego żywota. Trud nasz skończon - skwitował Elf, aby przerwać milczenie.
Była to oczywiście prawda. Nie było już we wsi nikogo ani niczego co mogłoby zaszkodzić mieszkańcom. Utrudzeni bohaterowie mogli wrócić … gdziekolwiek skąd przybyli, z przeczuciem dobrze spełnionego zadania.
__________________ ORDNUNG MUSS SEIN
Odpowiadam w czasie: PW 24h, disco: 6h (Dekline#9103)
|