Tak wyglądał w dniach świetności

Imię : Rysio
Opis : Był to około 30 - 35 centymetrowy miś o miękkim futerku i wnętrzu wypełnionym drobniutkimi trocinami. Aktualnie po bardzo długim pobycie na strychu miś jest podziurawiony, ma tylko jedno oko, a z drugiego, przy potrząsaniu, wypadają trociny. Jedno ucho miał odgryzione, a na piersi miał sporą dziórkę w której zmieściła by się nawet piłka ping-pongowa.
Specjalne umiejętności : Kieszeń na piersi; przy wciśnięciu guziczka, znajdującego się na prawej i lewej dłoni, wyskakują plastikowe pazurki. ( guziczki są skrzętnie ukryte pod futerkiem ).
Uczucia : Niewielki miś bardzo kochał dziewczynkę i do tej pory nie może zrozumieć czemu go porzuciła. Bawili sie radośnie całe dnie, potem rzadziej, aż w końcu został gdzieś wyniesiony i od tamtej pory nie widział swej przyjaciółki. W sercu ciągle nosił przekonanie, że coś zmusiło dziewczynkę do wyjazdu i teraz opłakiwała to, że nie było go przy niej.

Komplet. Jutro zaczynamy. Bójcie się.

Ja mam takie pytanko. Czy nasze zabawki czują? Chodzi mi o ból na przykład?

Tak, czują. Oczywiście. Nie macie jednak narządów mowy (ani tych, o których teraz pomyślałem) więc jest to przede wszystkim wasza główna wada i utrudnienie.

Polecam założyć komentarze w odpowiednim dziale i tam prowadzić wszelkie poboczne dyskusje. Ponieważ rekrutacja dobiegła końca - temat zamykam. Powodzenia na sesji!