[Mag: Wstąpienie] Koniunkcja zdarzeń
 

Magdalena Sośnicka usiadła wygodnie w wagonie tramwajowym. Poprawiła na nadgarstku ulubioną bransoletkę i przez chwilę podziwiała tęczowe błyski światła na kryształach.
Jak na tę porę dnia było mało pasażerów, tramwaj był niemal pusty. Oprócz wyrostka w dresie, testującego nowe dzwonki w gadżeciarskiej komórce, tylko na przedzie, na siedzeniu za motorniczym, drzemał jakiś staruszek, przyciskając sfatygowane kule do obwieszonej orderami piersi.
Zadzwonił dzwonek, drzwi zamknęły się z trzaskiem i tramwaj ruszył. Kobieta spojrzała na zegarek.
15:50. Powinnam zdążyć.
Pojazd kołysał się i terkotał zaciekle na starym, wyrobionym już torowisku. Magda z twarzą przytuloną do szyby podziwiała miasto. Podziwiała? Dobre sobie. Codziennie, już od kilku lat, pokonywała tę trasę. Codziennie widziała te same budynki. Te same brudne, popisane mury. Cóż, lepsze to niż gapienie się na współpasażerów.
Róg Sienkiewicza i św. Jadwigi. No proszę, jak szybko. Jeszcze dwa przystanki.
Niestety, ku zdziwieniu kobiety, jak i pozostałych pasażerów, tramwaj nie skręcił w lewo, tylko pojechał prosto.
Co u licha?
Magda zerknęła przez okno. Ulica św. Jadwigi była zablokowana przez policyjne radiowozy. Straż pożarna właśnie podjeżdżała, a tuż za nią, przeciskając się przez zastawiony samochodami chodnik, sunęła wyjąc karetka pogotowia.
Muszę zadzwonić do Stefana i poinformować go, że się spóźnię.
Dziewczyna sięgnęła do kieszeni kurtki po telefon. Pik, pik – zamruczała głodna komórka i ekran zgasł.
A niech to wszyscy diabli! Zapomniałam go naładować.
– No, mówię ci, kurwa, stary! Z dwoma, kurwa, na raz byłem. Ale była jazda! – do uszu kobiety dotarła niewybredna wiązanka i obleśny rechot łysego chłopaka w dresie z czterema paskami. Skończył już testować muzyczki i rozwlekle dzielił się przez telefon wrażeniami z ostatniej nocy.
Erotoman gawędziarz!! – uśmiechnęła się do siebie, chwilę jeszcze przysłuchując się prowadzonej "konwersacji". – Pogadacie sobie przy piwku.
Magda zamknęła oczy. Chwilę trwało, zanim namierzyła źródło energii.
Teraz powoli. Ostrożnie.
Delikatnie podczepiła się do baterii w komórce mężczyzny.
Po chwili jej aparat ożył.
Dzięki! – dodała w myślach, nie słuchając już przekleństw kolesia w dresie, któremu nagle i z nieznanych mu przyczyn wyczerpała się bateria.
– Stefan? Mogę się spóźnić. To znaczy, na pewno się spóźnię. Nie wiem dlaczego tramwaj jedzie na około. Później ci to wytłumaczę.

Po ponad czterdziestu minutach Magdalena Sośnicka stanęła przed wejściem do minibrowaru Spiż. Stefan już na nią czekał.

– Jak tam na wydziale? – zapytał, pomagając usiąść kobiecie.
– Jak zwykle. Trochę roboty, trochę zabawy – odparła lakonicznie. Wiedziała, że rozmowa nie będzie dotyczyła jej postępów w nauce.
– Dla mnie pszeniczne – Stefan złożył zamówienie. – A ty, Madziu?
– Dla mnie ciemne.
– Mam dla ciebie dobrą nowinę – rozpoczął poważnie. – Dostaniesz młodych do opieki.
– Słucham? – Magda pokręciła głową.
– Pojedziecie na wycieczkę. Pokażesz im okolicę. Poznają się lepiej – uśmiechał się cały czas.
– Ale…
– Chciałaś dostać jakieś ważne zadanie.
– Ale…
– Co ale?? – coś w głosie Stefana mówiło, że wszelkie dyskusje i targi są bezprzedmiotowe i zostaną ucięte jak nożem.
Kelnerka przyniosła zamówione piwa.
– Jeśli chcesz być w przyszłości szanowanym pedagogiem, musisz nauczyć się rozmawiać z młodzieżą. – tu puścił oko. – Chociaż czasami ta młodzież może być starsza od ciebie.
Magda nic nie odpowiedziała, w ciszy sączyła swoje ciemne piwo. Niepasteryzowane. Samodzielnie wykonane przez minibrowar. Bardzo smaczne ciemne piwo.



Zapraszam do wzięcia udziału w sesji w systemie Mag: Wstąpienie.

- Chętnie widziałabym osoby pragnące poznać Maga, ale nie pogardzę starymi wyjadaczami xD

- Potrzebuję do 6 graczy.
- O przyjęciu decyduje ciekawa historia postaci.
- Wszystko dziać się będzie na Dolnym Śląsku początku XXI wieku. Zaczynamy we Wrocławiu.
- Preferuję narodowość polską.
- Mam kości i nie zawaham się ich użyć.

- Postacie to świeżo przebudzeni magowie, ale tylko magowie Tradycji!!


Na zgłoszenia czekam dwa tygodnie (tj. do 23 lipca).

Kartę Postaci będziecie wypełniać już po zakończeniu rekrutacji.

Historię postaci proszę wysłać na efcia-z@o2.pl

Zapraszam

Efcia

Czy mam to rozumieć jako pełną mechanikę? ;]. Chciałbym jednocześnie porozmawiać nieco z MG, dowiedzieć się trochę więcej i ustalić kilka szczegółów mojej historyjki...wobec czego czy istnieje jakikolwiek inny kontakt niż pw, na przykład komunikator?

Będę rzucała gdy uznam to za stosowne.

Mam niestety niezbyt regularne czasy bycia dostępną, więc wolę PW lub mejla.

A czy osoby całkowicie nie wiedzące nic o systemie mają szansę się dostać?

Ależ oczywiście. Jak już napisałam

Wiem, czytałem ;) Tylko że to zdanie można na różne sposoby zrozumieć, dlatego wolałem się upewnić, ponieważ na temat tego systemu nie mam bladego pojęcia.

Stwórz postać. Śmiertelnika. A ja ci pomogę.

Uprzejmie informuje formalnie o moim pełnym zainteresowaniu, o którym już zresztą wiesz:D

Proszę Państwa, jeszcze jedna ważna informacja.
Tworząc postać proszę zastanowić się czego postać pragnie i czego się boi.

Jeszcze jakieś ważne informacje? Jakieś wymagania, wytyczne? Może nie należę do "starych wyjadaczy" ale system znam i zgłaszam się. Hmm, jest do omówienia pewna ważna kwestia, ale to z mailem z historią przyjdzie przy okazji.