@ Coen, nie wiem gdzie w opisie postaci Araks3'a(?) znalazłeś jakieś informacje które świadczyłyby o tym, że to "pieprznięty socjopata".
@Gnomer, jeśli przekonasz Louisa do wykonania jakiegoś polecenia(oczywiście nie "podaj mi śrubokręt"), to tylko rzeczywistymi argumentami, a nie rzutem kostką.

Co do mojej postaci, rzeczywiście nie nadaje się na przywódcę. Z kolei nie wypełnia bezmyślnie rozkazów.

Edit:
Down.No powiedzmy ...

Tak żeby nie przedłużać. Trzecia linijka.



Chyba już wszystko jest jasne. Możemy zaczynać?

Ok, to sytuację mamy niemal klarowną.
Rolę swojej postaci widzę tak jak widziałem przy swoim ostatnim poście, zgadza się to mniej więcej z tym co napisaliście.
Żadnych rozkazów, ale jak się generalnie w miarę rozsądnie uzasadni swoje sugestie, to wasze postacie ich posłuchają. To stwarza pewne szanse na powstanie drużyny :jupi:

@Coen Uważaj, bo ktoś wytknie, że dezerterzy też generalnie nie zasługują na zaufanie :D
A czekamy chyba do czwartku, na ewentualne zgłoszenia innych graczy, no i ewentualnie na jakąś mechanikę, chyba że:
@ Radical sam zamierza nam podobierać skille i statsy wedle opisów postaci. Oczywiście nie obraziłbym się za brak mechaniki - zmniejszyłoby to śmiertelność (zwykle łatwiej jest zabić postać, 'bo tak wypadło').

Z drugiej strony Q10 wydaje się być ciekawym pomysłem, zarzuconym niestety przez autorów. Szczególnie mi się spodobała idea zasad białych i czarnych - mniej i bardziej szczegółowych, które można stosować w zależności od ważności testu i sytuacji.

Ja mam mieszane odczucia, co do mechaniki w pewnych sytuacjach.
Podam przykład, by wytłumaczyć o co mi chodzi.
Frank znalazł idealne miejsce by zlikwidować cel - dach jednego z biurowców. Postawił sobie parę małych flag, bo zmierzyć kierunek i prędkość wiatru. Barett'a stabilnie rozłożona. Wszystko dopracowane w najmniejszych szczegółach, tak mu się przynajmniej wydawało. Cel siedzi wygodnie na ławce, paląc cygaro. Paskudny grubas w którego nie problem trafić. Ostanie pomiary, palec trafia na spust, a Frank wstrzymuje oddech. W myślach liczy ... 3 ... 2... 1... Wystrzelił! Wycelował idealnie w głowę. Lekko szepnął: Tak ... Spojrzał przez lunetę, jak się miewa cel. Ofiara leżała na ziemi, przywalona swoimi gorylami. Strzelec zrobił tylko duże oczy.Chybił.
A dlaczego nie trafił? Bo mimo modyfikatorów czy innych tam dupereli wyrzuciłem 1, a wystarczyło 2 lub więcej. Miałem bardzo podobną sytuację w sesji ( nie pdf).
Jest to wręcz idiotyczne.
Z kolei rzuty są dobre w przypadku rywalizacji pomiędzy graczami.

EDIT:
Zaktualizowałem kartę postaci o preferowane umiejętności i ekwipunek.

Cóż... Farałon ma rację. O ile rozwiązanie kwestii np. walki między dwoma graczami za pomocą kości, jest jak najbardziej sprawiedliwe i pomocne, o tyle w walce mogą nam wyskoczyć różne problemy, typu "zmutowany pies w dwóch rundach odgryzł ci głowę" ;D Oczywiście doda to nieco dynamiki walkom, a także sprawi, że opatrywanie kumpli z drużyny może stać się fajną zabawą, ale wiadomo że z połamanymi nogami i przestrzeloną klatką piersiową, raczej daleko nie zajdziemy ;)

I jeszcze jedno. Rozumiem, że w trakcie sesji mamy jak największe szanse na śmierć postaci, jeżeli nie otrzymamy pomocy na czas, tak?

Post Araks3 nasunął mi pytanie:
Jeżeli chcesz zachować dynamikę sesji co to na przykład z poważniejszymi obrażeniami? Będziemy odgrywać rekonwalescencję postaci? Czy na tyle jesteśmy "nie koleżeńscy", że zostawiamy rannych towarzyszy tam gdzie leżą?
I czy śmierć będzie oznaczała wykluczenie z sesji? Czy nowa postać i gram dalej?

Kości dobra rzecz. Czasem w życiu pieprzą się najprostsze, rutynowe sprawy. Sęk w tym żeby dobrze dobrać prawdopodobieństwo zaistnienia pewnych nieprzewidzianych akcji.

Zazwyczaj w systemach k10 pechem będzie 1- co przekłada się na automatyczną porażkę, często z powikłaniami (np. zacięcie się/wybuchnięcie broni, etc.). Natomiast 10 będzie automatycznym sukcesem, gdzie nawet mimo teoretycznie niemożliwego wyzwania postać triumfuje.

Myślę że najlepiej zostało to rozwiązane w WoD, gdzie zlicza się sukcesy i porażki z kilku kości. Wtedy jest mniejsze prawdopodobieństwo na sytuacje odbiegające od normy.

Jeśli każdy będzie wiedział że może zginąć stając naprzeciw dziecka z bronią to przynajmniej będziemy bardziej uważać i obędzie się bez bezsensownych walk.
Głupota, czy zbytnia pewność siebie powinny być karane, więc jestem jak najbardziej za rzutami kością.

Ja nie jestem przeciwny rzutom, tylko zastanawia mnie fakt, czy jest sens używać ich w praktycznie przesądzonych sprawach? Zgadzam się, że idąc ulicą możesz potknąć się o kamień i wpaść pod rozpędzony samochód lub mieć inną głupią lecz tragicznie kończącą się przygodę(Jest to oczywiście skrajna skrajność). Według mnie sesja ma sprawiać przyjemność.
Oczywiście jeżeli mistrz gry zadecyduje, że kości zawsze i wszędzie, to nie będę miał problemu.

W kwestiach nieistotnych- owszem, należy unikać rzutów. Nie powinno to jednak według mnie dotyczyć walki, zwłaszcza w takich czasach, gdzie każdy super komandos może zostać uśmiercony przez dziecko z bronią.

Mam trochę wspólnego z bronią białą jak i dystansową więc wiem że tam nigdy nie ma miejsca na odbębnianie rutyny i zawsze może coś pójść nie tak jak byśmy sobie tego życzyli.

Zgadzam się, tylko mam pytanie: co w tych czasach sprawia, że dzieci z bronią są bardziej niebezpieczne niż zwykle? :D
Można by długo dyskutować, a i tak właściwie zadecyduje MG.