Witamy liliel, witamy serdecznie. :) Nie Ty jedna zmagasz się z krętymi ścieżkami Maga, dlatego tym bardziej raźniej właśnie się poczułam ;)

Julia Darlington



Wywodząca się z elit arystokracji angielskiej. Trzecie dziecko lorda Darlingtona i Emmy Darlington, z domu Dashwood. Wychowana w ziemskiej posiadłości na południu Anglii – Darlington Hall. Kiedy Julia miała czternaście lat ojciec zaaranżował jej zamążpójście jednak chodziły plotki, że dziewczę sprzeciwiło się kategorycznie co było motywem rodzinnego konfliktu. Ojciec wydziedziczył córkę i miał ją odprawić z posiadłości jednak nigdy do tego nie doszło bo niesnaski przerwała gwałtowna choroba lady Emmy Darlington i w efekcie jej przedwczesna śmierć. Pół roku później ojciec Julii zginął pożarze w jednej z ich letnich posiadłości i tak osierocone dzieci zostały pod kuratelą wuja - sir Dashwooda.
Kolejne lata Julia spędziła w Londynie brylując na tamtejszych salonach. Wyrastała na prawdziwy klejnot, nawet jeśli błyszczał on jedynie w świetle plotek i skandali.
Mówiło się o wielu romansach, ekstrawagancji w ubiorze młodej panny i jej radykalnych jak na wiek i płeć poglądach. Szybko przylgnęło do niej określenie „czarna owca Darlingtonów”.Niemniej nie można było odmówić lady Julii nieprzeciętnego uroku. Mężczyźni wodzili za nią już wówczas głodnym wzrokiem, kobiety natomiast bulwersowały się i plotkowały o niej za kurtyną swych strojnych wachlarzy.

W wieku dziewiętnastu lat panna Darlington przepadła bez wieści. Mówiono, że uciekła z jednym z bogatych kochanków, którzy dorobili się na wczesnym kapitalizmie.

Sześć lat później wróciła nieoczekiwanie do Anglii.
Szybko okazało się, że poglądy panny Darlington zmieniły się na... jeszcze bardziej niepokojące. Wynajęła mieszkanie w Londynie i zaczęła propagować szeroko pojętą emancypację kobiet. „Sufrażystka”. Tak o niej mówiono, zazwyczaj wydymając z oburzenia usta. Mówi się, że szerząc te wstrząsające poglądy była kilkakrotnie aresztowana. Z tarapatów wyciąga ją niezmiennie jej brat - lord James Darlington, spadkobierca rodzinnej fortuny, który to od zawsze wykazywał słabość do frywolnej siostry, i nawet teraz, po jej powrocie otwiera jej swą przychylnością drzwi na najznamienitsze angielskie salony. Julia jest częstą bywalczynią przyjęć i imprez, choć niektórzy mają teorię, że przychodzi tam jedynie po to aby szokować stateczne matrony i psuć im bogobojnych mężów i synów.

Julia nosi się niestandardowo. Jako bodaj pierwsza w otoczeniu przycięła na krótko włosy i zaczęła nosić spodnie. Często pali cygara i spotyka się w męskich klubach by uprawiać gry hazardowe.
Sama jawnie potępia młode hrabianki, dla których maksimum aspiracji to nauka haftów i gry na klawesynie. Sama głosi pogląd, że kobietom należy się równouprawnienie i oczywiście – prawo do głosowania.
Kolejnymi pasjami „czarnej owcy Darlingtonów” są męskie zajęcia jak sport, hazard czy, modna ostatnio motoryzacja.

Rodzeństwo Julia i James znane jest ze swych ciągot do wszelakich rozrywek i czysto hedonistycznego trybu życia. Chodzą plotki, ze od śmierci starego Lorda Darlington Hall zmieniło się w Darlington Den. Leżę rozpusty i grzechu.

Lady Julia cieszy się opinią osoby kontrowersyjnej, zepsutej i amoralnej. Nie przeszkadza to jednak, że każdorazowo podczas spotkań towarzyskich znajdują się amatorzy jej wdzięków gotowi zdradzić z nią swe nudne małżonki. Panna Darlington nigdy nie należała do wykwintnych piękności, ma jednak w sobie jakąś ciężką do uchwycenia iskrę, która każe spoglądać w jej kierunku i wsłuchiwać się w tembr jej głosu.

Przed kilkoma tygodniami Julia w towarzystwie swojego brata przybyli do Bristolu. Dostała tam pracę w lokalnej redakcji gazety - „The English Women’s Review” gdzie publikuje swoje kontrowersyjne teksty o równouprawnieniu a także dyskusyjnej wartości poezję.

Witaj Liliel

Miłej zabawy na salonach! Widzę, że będzie diabelsko :-D

Wkleiłem swoją część dialogu żeby nie blokować Felidae. Głowy na tworzenie dodatków w tej chwili nie mam. Potem może uzupełnię.

Mój post również będzie modyfikowany. Wstawiłam na razie tylko fragment z głównego docka.

Nie ma sprawy. Byle by te wasze modyfikacje za bardzo nie zburzyły chronologii zdarzeń.

Jest jakiś termin odpisu? Lepiej mi się pracuje, gdy mam nóż na gardle. :)

W tej chwili ciężko mi to określić. Rzeczywistość w zadek mnie kopnęła. Być może po poniedziałku coś więcej będę mogła powiedzieć.

Na pisanie macie czas do końca tego tygodnia. Tak wyszło, ponieważ ja mam trochę mniej czasu.

Pytanko od osoby zaznajamiającej się z systemem. Czy magowie nie mają jakiegoś języka znaków, nie czują mrowienia w palcach, czy innej części ciała, gdy mają do czynienia z innym magiem? Tyle cudów potrafią i tyle wiedzą a jedynym sposobem rozpoznania innego maga jest podejście i pytanie "hej, czarujesz może?". Skąd ja będę wiedział kto jest śpiący a kto magiem?