Agnis

Czerwone Płaszcze poddały się i złożyli broń. Oddalili się czym prędzej, po złożeniu przysięgi na Kelemvora, że znikną natychmiast z Phandalin i już tu nie wrócą.

Porwaną niziołką okazała się Qelline Alderleaf, matka młodego Carpa, opalona od pracy w polu pieguska, która bardziej bała sie właśnie o swojego niesfornego syna, niz przejmowała się tym co przed chwilą się zdarzyło. Agnis uspokoił ją, że Carpowi nic złego się nie stało i polecił jej udać się do dworku Tressendarów, co też uczyniła.

On zaś, wraz ze swoim chowańcem ruszyli na zachód, gdzie miało dojść do ożywienia Cryovaina. Wędrował czas jakiś, przemykając od domostwa do domostwa, od pnia do pnia, starając się pozostać niezauważonym. Kiedy dotarł w pobliże miejsca rytuału, byli tam już Ubrani w Purpurę. Dostrzegł ich z daleka, podobnie jak to miało miejsce w miejscu zwanym Studnia Starej Sowy. Był tam też ten sam mag odziany w czerwień oraz nieumarli.

Ciało Cryovaina znajdowało się w kotlinie, kultyści inkantowali właśnie zaklęcie, które sprawiało, że truchło smoka zaczęła kalać magiczna sfera, jarząca się zielonkawym światłem. Sfera formowała się w obszarze, na którym został wymalowany mroczny symbol. W każdym wierzchołku symbolu, przytroczono łańcuchami do wbitych pali ofiary z żywych ludzi. Magiczna struga wylewała się z ich ciał i wirując mieszała się w kształtującą się magiczną kopułę. Ofiary oraz pilnujący ich kultyści stali poza ochronnym kręgiem.

Agnis: ukrywanie się - zdany!

Agnis zdołał zakraść się w miejsce, z które rozciągał się całkiem dobry widok na ciało smoka. Dostrzegł stąd, że ktoś nałożył na jego głowę koronę wykonaną z kośćca okalającego czarny jak noc kryształ. Był także na tyle blisko, by rozpoznać część więźniów. Nie każdego widział z tego miejsca, lecz mógł być pewien, że był tam między innymi burmistrz Phandalin - Harbin Wester. Jego sylwetka była na tyle charakterystyczna, że trudno było pomylić ją z inną. Nie dawała mu spokoju także jeszcze jedna postać rosłego mężczyzny. Przytroczoną ją jednak łańcuchami w takim miejscu, że musiałby okrążyć całą kotlinę, by sprawdzić kogo mu przypominał.

Lauga, Rhyshard, Ash

Rhyshard: wiedza - zdany!

Rhyshard Dreadyeast spodziewał się, że mag niedługo znów stanie się widoczny. Tak działało zaklęcie, które rzucił na siebie. W momencie, gdy Iarno albrek zechce znów uderzyć, ujawni się.

Runda 3:
Lauga: percepcja - zdany!
Lauga: atak - porażka!
Rhyshard: rzuca healing word! - Ash +7 HP!
atak - krytyczna porażka!

Nie czekając, aż to się wydarzy, druid wypowiedział słowa, pozwalające uformować splot w lecznicze tchnienie, które skierował do Asha. Nie dostrzegł, jak ten ponownie wstaje do walki, gdyż zbyt zajęty był walką z Czerwonymi Płaszczami, ale słyszał jego krzyk przepełniony bólem powrotu do życia w poparzonym ciele.

Wojowniczka, korzystając z czasu, jaki dał jej Rhyshard, zaczęła przepatrywać teren wokół w poszukiwaniu śladów uciekającego maga, lecz śnieg tutaj był wydeptany i nie sposób było wywnioskować po śladach, gdzie przepadł. Lecz wtedy ujrzała jak na lewo od niej śnieg zabarwia się szarłatem. Krew z uszkodzonego przez druida nosa, skapywała na śnieg, znacząc szlak. Rzuciła się za nim, lecz nim opanowała konia, straciła ślad z oczu tracąc cenne sekundy.

Również druid nie najlepiej sobie radził. W walce z trzema przeciwnikami musiał skupić się raczej na desperackiej obronie, niż umniejszaniem liczebności wroga, zaś Miecze Leilonu zaczęły ustępować pola hordzie nieumarłych. Kto wiedział ile jeszcze przetrzymają?

Miecze Leilonu (12) - 9 trafień! (36 obrażeń!)
Nieumarli (19) - 8 trafień! (32 obrażeń!)
Miecze Leilonu (9): 136 hp
Nieumarli (18): 380 hp

Inkantacja nagle dobiegła końca. Jeden spośród kultystów podpalił kadzielnicę i podszedł do ciała Cryovaina. Wypowiadane przez niego słowa w nienaturalny sposób niosły się po całej okolicy. Pozostało im niewiele czasu.

Lauga, Rhyshard, Ash

Lauga: inspiracja - porażka

Runda 4:
Gwardia Albreka: atak - trafienie x1 (Rhyshard 5 obrażeń!)
Ash: rzuca Fire bolt! (10 obrażeń! - Weteran pada)
Lord Iarno Albrek: rzuca Animate Dead! +2 zombie
Zombie 1: grapple - krytyczny sukces!
Zombie 2: help
Lord Gallio Elibro: stabilizacja - tajny!

Lauga usiłowała za wszelką cenę namierzyć nekromantę, lecz ten pozostawał nieuchwytny. Tuz obok niej przeleciał ognisty pocisk, który zwiastował bolesną śmierć dla jednego z Czerwonych Płaszczy. To była sprawka Ashetara. Być może smocza krew płynąca w jego żyłach pozwoliła mu w jakiś sposób przezwyciężyć ból całkowicie poparzonej skóry, być może nawet to ona sprawiła, że Ash żył wciąż i teraz, z pomocą magii Rhysharda powrócił do walki, rozeźlony jak nigdy.

Nagle Lauga poczuła, że coś chwyta ją za kostkę. Nie zdołała utrzymać się w siodle. Spojrzała w bok. To martwe ciała Mieczników Leilonu rzuciły się na nią, ożywione niespodziewanie. Przemienieni w karykaturę życia mężczyźni zaatakowali ją i zdołali powalić na ziemię. Kiedy uderzyła twardo o ziemię, dostrzegła stojącego za nimi Irano Albreka, który w swej pysze, chełpił się przedwcześnie swoim zwycięstwem.

- Za późno moi drodzy... Ach... niepotrzebneż to było. Załatwilibyśmy swoje drobne interesy i odeszli. Po cóż ta przemoc? - niezwykle irytujący i wżerający się w mózg śmiech Irano zawtórował jego monologowi. - Jednakowoż... jak już tu jesteś, jakaż szkoda by była, gdyby taka ładna kobieta się zmarnowała. Posilcie się nią! - rzucił do swych nowych nieumarłych sług, wydając rozkaz do ataku. Czerpał z tego perwersyjną, sadystyczną radość.

Lauga, Rhyshard, Ash

Lauga: escape - porażka!
Rhyshard: halo of spores - Iarno zdany!
Chill Touch: - trafienie! (3 obrażenia!)

Miecze Leilonu (9) - 9 trafień! (36 obrażeń!)
Nieumarli (18) - 7 trafień! (28 obrażeń!)
Miecze Leilonu (7): 108 hp
Nieumarli (16): 344 hp

Runda 5:
Gwardia Albreka: atak - trafienie x1 (Rhyshard 7 obrażeń!)
Ash: rzuca Empowered Scorching Ray (Iarno)! (8 obrażeń!)
Lord Gallio Elibro: stabilizacja - tajny!

Nieumarli przyparli Laugę do ziemi, orząc pazurami zbroję chroniącą jej ciało przed rozszarpaniem. Żywe trupy, próbowały wgryźć się w jej ciało, szukając osłoniętych miejsc, lecz póki co Lauga potrafiła bronić dostępu do narażonych miejsc. Nie potrafiła jednak wyswobodzić się spod desperacko szukających mięsa potworów.

Rhyshard wystrzelił jedno ze swoich zaklęć, godząc w niczego nie spodziewającego się nekromantę. Choć grymas bólu widoczny był na twarzy maga, odezwał się do Rhysharda z kpiną, unosząc dłoń z zamiarem rzucenia swego najpotężniejszego zaklęcia.
- Żałosne... tak jak całe twoje życie, które teraz należy do mnie.- powiedział, po czym ścisnął dłoń, wyzwalając nekromantyczną moc.

Rhsyhard nagle poczuł się niezwykle zmęczony, jakby wszystkie siły życiowe zaczęły z niego ulatywać. Nie mógł się ruszyć, nie mógł nic powiedzieć, jak w śnie na jawie. Czuł tylko upływające z niego życie i widział...

...widział za plecami swojego oprawcy Ashetara, który ledwie utrzymując pionowa sylwetkę, stanął na wzniesieniu. W jego dłoni formowały się trzy magiczne pociski. Jego ciało było słabe, lecz pewna determinacja na twarzy Asha sprawiła, że prezentował potężniej niż kiedykolwiek wcześniej.

Wymawiane przezeń smocze wyrażenia poniosły się echem, zagłuszając słowa rytuału, kiedy jego magia rozbłysła w kierunku Iarno Albreka...

Rhyshard widział, jak nekromanta upada na kolano z krzykiem, a następnie pada na twarz. Nieumarli, pozbawieni swego pana, zostali pozbawieni podtrzymującej ich przy nieżyciu mocy. Pozostała na nogach garstka Mieczy Leilonów z obrony przeszła do ataku, stopniowo obracając w niwecz armię Albreka.

Rytuał trwał nadal, choć najwyraźniej miał się już ku końcowi. Pozostali przy życiu Czerwone Płaszcze przegrupowały się i stanęli w zwężeniu z zamiarem bronienia dostępu do więźniów.