Nie zdążyłem wczoraj. Postaram się dzisiaj.

Dla mnie spoko. Sam jestem chory, ale będę się motywować do systematyczności.

Dziękuję za posty, dokładnie o to mi chodziło. Mój się produkujemy w tych niewielu wolnych chwilach przy komputerze.

zasady jak zwykle...

Grave prosi o przekazanie następującej informacji: "Chora do końca tygodnia".

Skoro tak, pozwolę sobie wrzucić całość, ażeby nie przeciągać kolejki. Potrzebuję jednak dłuższej lub krótszej chwili na korektę.

Take your time...

Pościk tym razem niedługi aczkolwiek przełomowy. Jesteśmy, jak się przekonacie w zwrotnym punkcie sesji.

Stan Waszych postaci:
Brown - Przejmujący ból, to główne uczucie, którego doświadcza prócz strachu. Ból w okolicach serca, klatki piersiowej. Lewa ręka sprawna, prawa unieruchomiona. Jeśli się zdobędzie na ten wysiłek, wyczuje lewą, że coś ją przygniotło. Może próbować ale nie zdoła się oswobodzić... na pewno nie w tej turze.
Decato - nah... byłaś jeden mały punkt od śmierci. Szczęściara. Póki co, tak jak w poście. Żyje na etapie świadomości. I w tej turze tak zostanie.

No cóż... Niewiele możecie w tej turze zrobić. Skupiłbym się na przeżyciach. Jakieś wspomnienia, majaki, retrospekcje - mile widziane.

W razie pytań, służę pomocą.

Drodzy gracze,
czuję się w obowiązku skrobnąć słowo wyjaśnienia.
Mam bardzo stresujący i wymagający okres w życiu zawodowym. Zbliża się termin zakończenia bardzo ważnego projektu a na pewno najważniejszego jaki prowadziłem. Do tego nałożyło mi się, jak to przewiduje prawo Murphiego, kilka innych niekorzystnych tematów, takich jak braki kadrowe, zatrudnienie nowych pracowników, którzy wymagają wstępnego przeszkolenia, zmiana kierownictwa i tego typu nieprzyjemności.
To wszystko powoduje, że wracając z tyry jestem często wypruty i nie mam już sił włączać komputera i myśleć nad sesją.
W związku z tym możecie zanotować znaczny spadek mojej aktywności i dłuższy czas potrzebny na odpis, choć wiem że i tak już było nie najlepiej.
Taki stan rzeczy będzie mieć miejsce nie krócej niż do lutego. Później mam nadzieję, że się polepszy.
Przepraszam za to.

Nie masz za co przepraszać. Ja zawsze uznawałem pbfy przede wszystkim za rozrywkę, która ma właśnie być odskocznią od rutyny. Toteż zupełnie bez sensu jest zmuszanie się do czegokolwiek, kiedy człowiek czuje się wytyrany. Od siebie mogę zapewnić, że będę czekał cierpliwie, bo i sesja tego warta :).