Kurt :

Odnalezienie siedziby kronikarza faktycznie nie było trudne i Kurt wraz z towarzyszami stali przed solidnie wyglądającymi drzwiami. Osiłek położył łapę na klamce i delikatnie pociągnął. Czy były zamknięte, czy też zawiasy zardzewiały, faktem jest, że ani drgnęły. Kurt spojrzał z niedowierzaniem, napluł sobie na rękę i ująwszy ponownie klamkę szarpnął gwałtownie z całych sił. Coś trzasnęło i oto drzwi stanęły otworem.
Kurt bezceremonialnie wpakował się pierwszy do środka pokrzykując :
- Hej ! Jest tu kto ? Plom przyszliśmyk do Was. Jesteście ? Odezwijcie się.
Osiłek rozejrzał się dookoła próbując kogoś wypatrzeć.

Marvin

Marvin odsunął się od Kurta, żeby nie było znowu na niego. Już wystarczająco wiele razy był obwiniany o każde zło w osadzie i nie chciał, żeby tutaj mieć też złą reputację.
-Ech, co za niezgrabny muł z niego.. - mruknął odsuwając się dalej w tym rzędzie budynków. Rozejrzał się, czy inni ludzie nie zwrócili uwagi na rozwalone drzwi.

-Panie Plom, mamy do pana pewną sprawę - krzykął - Przybywamy z Aren.
Nie kryjąc zdenerwowania wszedł do środka i rozejżał się.

-Niedługo stąd wyjdziesz. Ci trzej znajdą drogę. Nie musisz sie obawiać - powiedziała szybko istota skryta w kącie. Był to kobiecy szept mówiony jednak tak głośno, że można było go łatwo zrozumieć. Brzmiał jakby ktoś szeptał Ya'reen do ucha.


Gdy Roland dodał ostatnie słowo z góry dał sie słyszeć głos kroków. Zszedł do was pomarszczony staruszek o smutnym spojrzeniu ubranym niczym kloszard...no może kloszard który dopiero nim się stał, gdyż nie miał ubrań dziurawych, wytartych czy cuchnących.
-Czego panowie sobie życzą? Mam nadzieje, że nie pieniędzy,bo przecież Therros sam mówił, że nie będzie prosił o pieniądze, których nie otrzymał - mówił starając się o miły ton, lecz tak czy inaczej przebrzmiewał przez niego potężny smutek tak jakby miał się zaraz rozpłakać.Jego mina wskazywała to samo

Kurt :

Mężczyzna podrapał się po głowie zastanawiając się o co kronikarzowi chodzi z tymi pieniędzmi i dlaczego mieliby po nie przyjść ?
- Wyście Plom ? – spytał nieco podejrzliwie. Po chwili jednak machnął ręką i zaczął opowiadać.
- Eeee ... ten, tego. My z Aren idziem. Terros, to jest nasz kowal gadał coście jakąsik księgę napisali i on ją przeczytał i terasik ona u Was jest ... ta księga znaczy się. – obrócił się do towarzyszy szukając u nich wsparcia. Rozmowa z uczonymi nigdy mu za dobrze nie wychodziła. – Dobrze gadam, no nie chłopy ?
- No i tam stojało, że jakisik Taradas, czy inna cholera walczył z jakimś gościem, co miał wisiorek z runą na szyji. No i nasz Terros straszniek siem napalił, co by ten wisiorek znaleść. No i posłał nas do Was cobyśmyk się czegosik o nim wywiedzieli.
Kurt sapnął zmęczony. Wyjaśnianie sprawy, którą sam do końca nie rozumiał nieco go znużyło.
- No to tera powiedźcie co o nim wiecie.
Osiłek nie zwracał uwagi na strój i zatroskanie Yerdana. Kurt nie miał zamiaru wtrącać się w nie swoje sprawy. Wprawdzie staruszek wyglądał jakby miał się rozpłakać, ale „Pewnikiem bolą go zęby, jeślik jakieś jeszcze ma, albo wątroba to się często trafia u starych” pomyślał.

Marvin stanął pod oknem do sklepu kronikarza, aby usłyszeć o czym toczy się rozmowa. Kurt całkiem dobrze to wyłożył, z grubsza o to chodziło, choć forma wypowiedzi pozostawiała wiele do życzenia. W związku, że incydent z drzwiami nie zwrócił większej uwagi, wszedł do sklepu.

Witaj, ty zapewne jesteś Plom, Witaj, jak widzę, Therros już zapowiedział naszą wizytę. Nie martw się, nie wysłał nas po pieniądze. Jak mój duży kolega - Poklepał Kurta lewą ręką w okolicy łopatki - już powiedział, szukamy wisiorka z runą.

Ominęła go większość opowieści, więc tylko się domyślał celu swojej misji. - Szukamy tylko informacji, gdzie mamy szukać runy.. A co właściwie się tu stało? Wyglądasz na kogoś na krawędzi rozpaczy.

-Drogi panie Plom. - zaczął Roland - wysłał nas kowal Terros abyśmy dowiedzieli się gdzie mamy szukac runy. Prosimy o pomoc, tylko pan nam może pomóc. - skończył mówiąc błagalnym tonem.